امروز برای همه روشن است که بیبیسی یک رسانهی آزاد نیست؛ به وزارت خارجهی انگلستان وابسته است و از آنها بودجه دریافت میکند. بنابراین مردم دیگر به پیامهای این رسانهها چندان توجهی نمیکنند، بلکه به ماهیت و عقبهی کانال پیام توجه دارند
کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲، شرایط را از حالت بحرانی خارج کنند و شاه را به ایران برگردانند. تنها مسئلهای که مانع تحقق این هدف شد، حضور انبوه مردم بود. آنها کشتارهای خود را انجام دادند، اما مردم عقب ننشستند. نهایتاً هم حضرت امام رحمةاللهعلیه با فراخوان تاریخی خود خطاب به مردم، آنها را در ۲۱ بهمن ۱۳۵۷ به ماندن در خیابانها و شکستن حکومت نظامی فراخواند و این حضور گستردهی مردم همچون تیر خلاصی بر پیکر حکومت پهلوی وارد آمد.
ما شاهد بودیم که آمریکا و عربستان بسیار سعی کردند که اعتراضهای مردمی منطقه را به جنگهای داخلی بکشانند؛ مثلاً اینکه مردم را برای مقابله با حکومتها به اقدامات مسلحانه وادارند تا پاسخ مسلحانهی حکومتها در برابر مردم امری مشروع تلقی شود، اما مردم هوشمند منطقه در این تله نیفتادند. شما میبینید که مردم تونس و مصر و یمن وارد درگیری مسلحانه نمیشوند؛ در خیابانها شهید و کشته میدهند، اما همچنان با دست خالی به صحنه میآیند
پوشیده نیست و چهرهی مزورانه و منافقانهی آن نمایان است. آمریکا که شعار آزادی و دموکراسی میدهد،خودش به این شعارها پایبند نیست و این عدم پایبندی بر همگان آشکار شده است. آنها میخواستند برای حاکمان منطقه جایگزینهایی از جنس همان حاکمان پیشین ولی با ظاهری جذابتر انتخاب کنند. وقتی دیدند این پروژه شکست خورده است و مردم با قدرت در صحنه حاضر میشوند، به این نتیجه رسیدند که باید سران حکومتهای منطقه را نگهدارند. یعنی همان اتفاقی که در بحرین و یمن افتاد؛ مردم به خیابانها آمدند و فریاد زدند ما این حاکم را نمیخواهیم، اما آمریکا به خواست مردم دهنکجی کرد.