"یکی از مشکوکترین اتفاقات در ان روز نصب اطلاعیه ای بی نام نشان بود که از دانشجویان دعوت می کرد در ساعت ۲۱ امشب در کوی تجمع کنند..."
روزشمار فتنه ۷۸/ آیا همه چیز با یک «سلام» شروع شد؟
17 تير 1393 ساعت 13:57
"یکی از مشکوکترین اتفاقات در ان روز نصب اطلاعیه ای بی نام نشان بود که از دانشجویان دعوت می کرد در ساعت ۲۱ امشب در کوی تجمع کنند..."
به گزارش جهان به نقل از تسنیم، امروز ۱۵ سال از واقعه فتنه ۱۸ تیر ۷۸ میگذرد؛ واقعه ای که هرچند در ظاهر با اعتراض چند تن از دانشجویان در کوی دانشگاه تهران به تعطیلی روزنامه سلام آغاز شد، اما بسیاری از کارشناسان معتقدند که این فتنه، حاصل توطئهای برنامهریزی شده بود که با استفاده از دانشجویان به وقوع پیوست.
هرچند این واقعه بارها و بارها در رسانهها و نشریات مختلف به انحاء گوناگون بازخوانی و بازروایی شده است، با این حال در زمان فعلی، با توجه به این نکته دانشجویان ورودی به دانشگاههای کشور را اغلب جوانانی تشکیل میدهند که در سالهای بروز این واقعه بیش از ۴-۵ سال نداشته و این فتنه را از نزدیک لمس نکردهاند، بازخوانی جزئیات واقعه کوی دانشگاه ۷۸ میتواند مفید باشد.
کوی دانشگاه تهران که محل خوابگاههای دانشجویان این دانشگاه است از زمان کاندیداتوری سید محمد خاتمی و رقابت های انتخاباتیش در سال ۷۶ به عنوان یکی از پاتوق ها دانشجویی، میزبان گعدهی هواداران و گاها مخالفان وی و بحثهای سیاسی دانشجویان بود. به طوری که در تاریخ ۴ خرداد ۷۸ در مقابل کوی دانشگاه تجمعی غیر قانونی صورت گرفت واین تظاهرات بین طرفداران خاتمی و ناطق نوری به تظاهرات بدل شد و با حضور نیروی انتظامی تجمع کنندگان پراکنده شدند.
از همان ایام به بعد، در وقفههای چند روزه، هر بار به بهانه ای از جمله حادثه ی کوی فاطمیه و تظاهرات علیه آمر به معروف، درگیری و تشنجهای جسته و گریختهای به جود آمد. این درگیریها با بهانه ای هایی چون مسمومیت ، قطع برق ، مشکلات رفاه دانشجویی قطع آب و ... کوی را به یک میدان کارزار بدل کرده بود به طوری که تا زمستان سال ۷۷ در تاریخ ۵ دی ماه در حمایت از غلامحسین کرباسچی شهردار تهران ، و در تاریخ ۲۲ دی ماه در پی قتل های زنجیرهای تجمعی در کوی دانشگاه را فرا گرفت، ولی هیچ کدام این ها سبب نمی شد تا کوی دانشگاه در مرکز اخبار و کانون افکار عمومی قرار گیرد.
شاید خوابگاههای امیرآباد تهران که برای خود تهرانیها هم تا حدودی نا آشنا بود، در حدود ۵ روز درکانون اصلی اخبار ایران و جهان قرار گرفت و حتی عنوان "کوی دانشگاه "بر روی این حوادث ماند و هنوز با این عنوان از آن روز های تلخ یاد میشود. برای بررسی و تحلیل حوادث کوی دانشگاه باید اتفاقاتی که از روز ۱۷ تیرماه از ساعت ۲۱ آغاز شد را مرور کنیم و اشتراکات و تفاوتهای این حوادث را با فتنه ۸۸ قیاس کنیم تا بتوانیم دریابیم که چه کسانی از همان روز ها نقشه براندازی و مخاطرات عظیمی را برای ایران اسلامی در سر می پروراندند و هر بار به مدد خداوند و رهبری مدبرانهی رهبر معظم انقلاب و حضور گسترده مردم ناکام ماند.
۱۷ تیر
در هفدهمین روز از تیر ماه ۱۳۷۸در ساعت ۹ شب عده ای در مقابل سینمای کوی، پلاکارد به دست، در حمایت از روزنامه سلام تجمع کردند. لباسهای متحد الشکل بودن آنها از ویژگیهای خاص تجمع کنندگان بود. کم کم تعدادی از دانشجویان به آنها اضافه شده و با شعار الله اکبر خواستار حمایت دانشجویان از این جماعت شدند.
دانشجویان ساکن در ساختمان ۲۲ در واکنش به این تجمع با سردادن شعار و پرتاپ کیسههای بزرگ پر شده از آب با آنها برخورد کرده و کم کم تجمع رنگ خشونت به خود گرفت. پرتاب بطریهای شیشه و شعار های رکیک، بر التهاب این ماجرا افزود، ولی در همین لحظات، حدود ۱۵ نفر از اعضای موثر انجمن اسلامی و جهاد دانشگاهی به این گروه ملحق شده و تجمع کنندگان، اعتماد به نفس بیشتری گرفتند وشعارها از چهارچوب دانشجویی به سمت توهین به سران نظام و خود نظام چرخش کرد. یکی از شعار هایی که بیشتر از بقیه تکرار می شد این بود: "طرح سعید امامی ملغی باید گردد" سعید امامی یکی از اعضای برجسته ی وزرات اطلاعات بود که دستنویس نامهی محرمانهای منتسب به وی توسط روزنامه سلام منتشر و سبب شده بود تا روزنامه سلام به این دلیل ( انتشار اسناد محرمانه ) توقیف شود. سعید امامی در این نامه نسبت به اشاعه شبهه و آسیبرسانی به دین و توهین و و خدشه وارد کردن به اسلام در روزنامههای زنجیره ای خواستار برخورد جدی تر و توجه بیشتر به این روزنامه شده بود؛ این دستنویس در قالب طرحی به عنوان اصلاح قانون مطبوعات در مجلس شورای اسلامی مطرح شده بود. لازم به ذکر است سعید امامی مدام از جانب روزنامه های زنجیره ای اصلاح طلب به عنوان یکی از عاملین اصلی قتل های زنجیره ای عنوان میشد.
انتشار این نامه با امضای سعید امامی سبب شده بود تا اعتراضات نسبت به اصلاح قانون مطبوعات آن هم به درخواست سعید امامی واکنشی بسیار شدید تر نشان دهند که این نشان دهنده ی این بود که انبار باروت کوی دانشگاه قبلا توسط یک سری عملیات روانی آماده انفجار بود. سعید امامی در حدود ۱۹ روز قبل در اوین به طرز مشکوکی جان خود را از دست داده بود.
در حدود ساعت۲۱:۳۰ کم کم تجمع کنندگان تعدادشان به حدود ۴۰ نفر رسید و به سمت ساختمان های ۱۷ ۱۸ ۱۹ ۲۱ و ۲۲ حرکت کردند جمعیت آنها در حدود ۲۰۰ نفر رسید و به سمت میدان اصلی کوی حرکت کردند و با عبور از در اصلی کوی وارد خیابان کارگر شمالی شدند و به سمت چهار راه جلال آل احمد حرکت کردند. در این لحظات تعدادی از معترضین با آسیب رساندن به خودرو ها به عابرین پیاده و راکبین موتور سیکلت ها حمله کردند در همین زمان با تماس یکی از مسئولین کوی با کلانتری ۱۲۵ یوسف آباد مامورین به محل وارد شده و معترضین را پراکنده کردند.
عده ی بسیاری به کوی برگشتند و در حدود ۱۵ تا ۲۰ نفر از جمعیت ۲۰۰ نفری، در خیابان، باقی مانده وشروع به سردادن شعار علیه نیروی انتظامی و اهانت به آنها کردند همین امر سبب شد تا دوباره دانشجویان به بیرون از کوی بیایند و نیروی انتظامی درخواست نیروی کمکی کند. دو دسته از عوامل ناجا با سپر و باتوم در محل حاظر شدند فضای بیرونی کوی جو امنیتی به خود گرفت. دانشجوها درگیر شده و ساعت بزرگ کوی را شکستند و با سنگ پراکنی و پرتاب کوکتل مولوتوف درگیری را شدت دادند.
لاستیک آتش زدنها خرد کردن شیشههای منازل و خودروها و گروگان گیری سه سرباز ناجا، خبر از ایجاد یک بحران می داد که اگر کنترل نمی شد می توانست در آتش افروخته خود بسیاری از حرمت ها و حریم های نظام را در خود از بین ببرد.
عده ای از دانشجویان دربارهی آغاز این ماجرا و حلقه اصلی این تجمع می گویند:
یکی از مشکوکترین اتفاقات در ان روز نصب اطلاعیه ای بی نام نشان بود که از دانشجویان دعوت می کرد در ساعت ۲۱ امشب در کوی تجمع کنند. این اطلاعیه توسط یکی از دانشجویان دانشکده فنی بر در و دیوار کوی نصب شده بودو وی توسط عده ای از دانشجویان مورد بازخواست قرار گرفت که با میانجی گری یکی از مسئولین کوی از دانشجویان جدا میشود و توسط آن مسئول به یکی از دفاتر کوی رفت، ولی دانشجویان با تعقیب وی او را در دفتر کار یکی از مسئولین رده بالای کوی یافتند و پس از مدتی وی را همراه او در حالی که ریش های خود را تراشیده دیدند که آن مسئول به همراه دانشجوی مزبور از کوی دانشگاه خارج شدند. که نشان می دهد عده ای از مسئولین کوی دانشگاه خود نیز در برپایی اغتشاشات نقش داشته اند.
۱۸ تیر ماه
در ساعت ۳۰ دقیقه بامداد آقای سلیمانی معاون امور دانشجویی و فرهنگی دانشگاه تهران و عضو علی البدل شهر تهران در جمع دانشجویان حضور یافت و از آنها حمایت کرد. وی با اصرار فراوان از دانشجویان خواست که به کوی برگردند ولی از آنها حمایت میکند. درگیریها با گروگان گرفتن یک سرباز ناجا شدت بیشتری به خود گرفت ولی همچنان عدهای نقابدار شروع به فحاشی کرده و به فرمانده ناجا توهین ناموسی کردند درگیری تا ساعت ۲:۳۰ ادامه یافت. در حدود ساعت ۳ درگیری ها به قدری زیاد شد که ناجا تصمیم گرفت به داخل کوی برود.
دانشجویان از داخل کوی ۴ کوکتلمولوتوف پرتاب کردند که چند سرباز به شدت دچار حریق شدند.همین مسئله و فحاشی معترضان سبب شد ناجا وارد کوی شده و چند دانشجو را نیز دستگیر کند ولی در هنگام خروج اخلالگران سه سرباز را گروگان گرفتند و به زیر زمین ساختمان شماره ۱۴ منتقل کردند.درگیری ها و ضد و خورد تا ساعت ۶ صبح ادامه می یابد بسیاری از خودرو های پارک شده ، مهد کودک امیر و بسیاری از شیشه های منازل شکسته و تخریب شد. حضور عده ای در میان تجمع کنندگان به عنوان لیدر ، نشان می دهد که این جریان توسط یک گروه زبده و آموزش دیده هدایت میشود. موضوعی که به احتمال فراوان بسیاری از دانشجویان حاضر در این تجمع از هویت آنان اطلاعی ندارند.
ناجا تا ساعت ۷ صبح در مقابل کوی دانشگاه می ماند ولی به دلیل خستگی شدید و خواب آلودگی بسیار و جهت تجدید قوا به سمت چهارراه جلال آل احمد عقب نشینی می کند. دانشجویان با دیدن عقب نشینی ناجا به داخل کوی می روند و با آتش زدن چند موتور سیکلت و تخریب امول کوی دانشگاه خسارات بسیاری را به بار می آورند.
در ساعت ۱۱جلسه ی شورای تامین استان در استانداری تشکیل شد و حوالی ظهر به ناجا دستور داده شد تا از صحنه خارج شود.
در ساعت ۱۳ مجددا تجمع برگزار میشود. در آنجا شایعه می شود که در حود ۲۵ نفر در شب گذشته کشته شدهاند! و این شایعه به سرعت در تهران می پیچد و دانشگاههای شهید بهشتی، خواجه نصیرالدین طوسی، امیرکبیر، شریف و علم وصنعت با نصب پلاکارد و گذاشتن نوار قرآن به این شایعه قوت دادند. درگیریها میان نیروهای امنیتی و حاضرین در تجمع در طول روز ادامه یافت و با فرا رسیدن شب درگیری ها به شدت به خشونت کشیده شد.
۱۹ تیر ماه.
در روز۱۹ دانشگاه تهران مرکز درگیری ها بود و این درگیری ها و اغتشاشات با نصب تصاویری از کوی دانشگاه ، شکستگیها و آتش سوزیها بر التهابشان افزوده شد. از طرفی با ایجاد ترافیک در خیابان ولی عصر فضای غیر عادی بر خیابان ها حاکم شد. شعار های بسیار تند علیه حکومت سبب شد تا مردم انقلابی با تجمعکنندگانی که اینک رنگ اغتشاشگر به خود گرفتهاند، درگیر شوند و این درگیریها در خیابان های فاطمی، کارگر، پل حافظ و دیگر خیابان ها رخ دهد..
در خیابانها هر فرد با ظاهر مذهبی مورد تهاجم قرار میگیرد و حتی به بانوان محجبه و چادری جسارت شده و چادر و روسری از سرشان برداشته می شود.
درگیری ها تا عصر ادامه دارد تا این که در ساعت ۱۸:۳۰ تعداد ۱۵۰۰ نفر به میدان فاطمی و روبه روی وزارت کشور می آیند و پس از درگیری مجدد نرده های ساختمان وزارت را کنده و وارد می شوند.
مصطفی تاج زاده که سمت معاونت سیاسی وزرات کشور را بر عهده داشت سخنرانی می کند. در ساعت ۲۰ از دانشجویان حدود ۱۰ گالن ۴ لیتری بنزین ضبط می شود که قصد آتش سوزی گسترده در خیابان ها را داشتند.تظاهرات به بولوار کشاورز کشیده می شود وساختمان وزارت کشاورزی دچار خسارت می شود.
۲۰تیر
در تاریخ ۲۰ تیر بازی استقلال و پیروزی برگزار می شود همین امر سبب می شود تا تظاهر کنندگان اعلام کنند بعد از بازی اتوبان تهران کرج را مسدود خواهندکرد. درگیری ها در پارک ملت ونک و نزدیک صدا و سیما ادامه گسترش می یابد. در این روز ابطحی رئیس دفتر خاتمی به کوی می آید. سید هادی خامنه ای و محتشمی پور نیز به کوی می آیند ولی مورد استقبال قرار نگرفته و به سرعت آنجا را ترک می کنند.
در ساعت ۲۱ دکتر معین به همراه هزار نفر به کوی می آیند. معین اعلام می کند که استعفا داده و امشب را در کوی دانشگاه می ماند. فائزه هاشمی با حضور در میان دانشجویان از آنها حمایت کرده و سبب ایجاد التهاب و تنش در میان دانشجویان می شود و مدام آنها را به ادامه اعتراضات تشویق می کند.
۲۱تیر
درگیری ها در این روز نیز ادامه می یاید و شعار های تندی توسط اخلالگران سر داده می شود. آتش زدن خودروها ، تخلیهی تلی از خاک در خیابانهای کریم خان و مسدود کردن خیابانها و درگیریهای بسیار در میدانهای شهر به چشم میخورد. در ساعت ۱۲:۱۵ اخبار اعلام میکند که رهبر معظم انقلاب پیام خاص و مهمی را صادر فرموده اند که در راس ساعت ۱۴ پخش خواهد شد.
با پخش پیام رهبر معظم انقلاب فضا در دانشگاه آرام تر می شود ولی درگیری ها در خیابان ها همچنان به قوت خود باقی است چندین خودرو در میدان ولی عصر به آتش کشیده میشود.
۲۲ تیر:
از ابتدای روز ۲۲ تیر جمعیت متدین با حضور در مقابل کوی شعار های انقلابی سرداده و شروع به سینه زنی می کنند. ولی در صبح اول وقت درگیری ها در کوی کاسته شده و در میدان انقلاب و خیابان ولی عصر بیشتر می شود. اغتشاش گران به مسجد سید الشهدا یورش برده و به آنجا خساراتی را وارد می کنند.
درگیری ها در سبزه میدان ادامه می یابد و از طرفی بانکها به آتش کشیده می شود .اما در عصر روز ۲۲ تیر حضور گسترده مردم و ۲۰۰۰ نفر از بسیجیان به سمت میدان انقلاب حرکت می کنند و با شعارهایی در طرفداری از نظام و رهبر معظم انقلاب به درب اصلی دانشگاه تهران رسیدند.
ناجا با تقویت نیروها افراد اغتشاش گر را در خیابان کارگر محاصره می کند و آرامش به خیابان های تهران بازمیگردد. در جنوب تهران حدود ۶۰۰ نفر تجمع میکنند ولی با حضور به موقع آن تجمع نیز پراکنده می شود. نماز مغرب و عشا در میدان انقلاب اقامه می شود و پس از آن هر گونه اجتماع و اغتشاش با پاسخ قاطع بسیج رو به رو می شود و تماما خنثی می شود. شایعه شده است که تهران حکومت نظامی است و ارتش با تانک به خیابان ها خواهد آمد شایعه شده بخشی از صدا و سیما به آتش کشیده شده و دفتر روزنامه کیهان تخریب شده است!
۲۳ تیر
در این روز مردم و بسیج امنیت کامل خیابان های شهر را تامین می کنند. شورای هماهنگی تبلیغات اسلامی برای شرکت در تجمع روز چهارشنبه در میدان انقلاب از مردم اصناف و همه اقشار جامعه دعوت می کند تا با حضور خود حمایت همه جانبه را از نظام مقدس اسلامی اعلام کنند. از ابتدای صبح مردم با اجتماع عظیم خود وارد خیابان ها شده و در حدود ساعات میانی روز خیابان ها مملو از مردم است که در حمایت از انقلاب اسلامی به میدان آمده اند. این تجمع عظیم سبب شد تا تمامی اغتشاش گران از ترس خود پنهان شده و غائله شوم ۱۸ تیر به کلی فروکش می کند. سخنران این مراسم حسن روحانی است که در جایگاه نماز جمعه سخنرانی بسیار غرایی کرده و این امر سبب می شود تا امت حزب اللهی با روحیه ای دو چندان هرگونه اغتشاش را به شدت سرکوب کرده و امنیت را به کشور بازگردانند.
کد مطلب: 369315
آدرس مطلب: https://www.jahannews.com/analysis/369315/روزشمار-فتنه-۷۸-آیا-همه-چیز-یک-سلام-شروع