اعلام کاهش سرعت تردد خودروهای پایتخت نشینان در بزرگراه‌های تهران نشان داد که پلیس برای حل مساله کاهش تلفات ناشی از حوادث، به سراغ پاک کردن صورت مساله رفته است؛ سیاستی که در آن نیم نگاه پلیس به عواید حاصل از جریمه‌ها نیز محتمل است.

به گزارش جهان به نقل از تسنیم، در میان منازعه نامگذاری قرن جدید و درگیری میان صاحبنظران در گزینش این عصر به نام ارتباطات،‌ اطلاعات، تکنولوژی، فناوری و ده‌ها عنوان دیگر، سرعت را می‌توان یکی از صدها خصیصه بارز این سده دانست که تمامی دستاوردهای دیگر بشری را در بستر خود قابل دسترس ساخته است و شاید بتوان آن را ویژگی مشترک تمام پیشرفت‌های بشر امروز عنوان کرد تا اندازه‌ای که امروز هر نیاز بشری ریشه‌ای در سرعت دارد و هر پدیده نوظهوری بدون توجه به افزایش سرعت در پاسخگویی به نیازهای بشری از اقبال عمومی به بهره‌ خواهد ماند. به عنوان مثال علاوه بر فراگیر بودن ارتباطات و اطلاعات در عصر جدید، سرعت مهمترین خصوصیت اطلاعات و ارتباطات در این عصر را به خود اختصاص داده است و حتی دستیابی به تکنولوژی برتر این سده بدون توجه به سرعت تکنولوژیکی عملاً غیر ممکن می‌نماید.

از سوی دیگر این تغییرات دنیای مدرن و این ویژگی سده اخیر به اندازه‌ای در تفکر انسان امروز رسوخ کرده و نهادینه شده است که نادیده گرفتن آن به نوعی، نادیده گرفتن تفکر آدم هزاره سومی تعبیر می‌شود و نتیجه‌ای جز نادیده گرفته شدن و غیر قابل پذیرش بودن برای اذهان عمومی به دنبال نخواهد داشت. این موضوع تا جایی پر اهمیت است که تنها شرط اقبال مردم به برنامه‌ها و سیاست‌های اتخاذ شده پاسخگویی به نیاز مردم و توجه به تفکرات منشعب از این نیازهاست. از این رو سیاستگذاران دنیا، سعی‌شان را بر آن گذاشته‌اند تا سیاست‌های خود را به نحوی نه تنها با ویژگی‌های این عصر بلکه با مطالبات انسان عصر جدید و حتی سال‌های اخیر هماهنگ سازند و سیاست‌های خود را همراستا با این جریان اعمال کنند.

اما در این میان متاسفانه در کشورمان در حالتی عکس، سیاست‌هایی اتخاذ می‌شود که نه تنها بر خلاف روند حرکتی عصر جدید و دنیای امروز است بلکه به صورت آشکارا تفکر شهروندان ایرانی را به بهانه برای پوشش برخی کاستی‌ها زیر سوال می‌برد؛ مساله‌ای که باعث می‌شود این سیاست‌ها در وهله اول بدلیل فاصله بسیارشان با نیازهای مردم، عقیم ماند و در مرحله دوم تفاوت عمیق دیدگاهی میان مردم و برخی مسؤولان را نمایان کند؛ سیاست‌هایی که اتخاذ آنها بعضاً باعث به وجود آمدن برخی شبهاتی نیز می‌شود که انتشار آنها تبعات بسیاری به دنبال خواهد داشت.

یکی از این سیاست‌ها، طرح‌ کاهش سرعت تردد خودروها در بزرگراه‌های تهران است که اخیراً از سوی سرهنگ تیمور حسینی اعلام شد و وی عنوان کرده است که به نظر او سرعت ۱۰۰ کیلومتر بر ساعت برای معابر درون شهری تهران زیاد است! به گفته رئیس پلیس راهور تهران بزرگ در این طرح قرار است حداکثر سرعت در بزرگراه‌های پایتخت، ۸۰ کیلومتر در ساعت مقرر شود و سرعتی که پیش از این تنها در مسیر شمال به جنوب بزرگراه‌ها اعمال می‌شد، از این پس برای تمامی بزرگراه‌ها و هر دو مسیر آنها اعمال می‌شود.

این کاهش سرعت در تهران در حالی قرار است اعمال شود که سرعت تردد خودروها در بزرگراه‌های کشورهای استرالیا، اتریش، بلژیک، آلمان، فرانسه، ایتالیا، اسپانیا، پرتغال، روسیه، آمریکا، انگلیس و بسیاری از کشورهای دیگر بیش از میزانی است که قرار است در بزرگراه‌های پایتخت ایران اعمال شود.

گرچه سرهنگ حسینی دلیل اتخاذ این سیاست را کاستن از آمار تلفات حوادث رانندگی دانسته ولی ذکر چند نکته در این باب الزامی است:

اول آنکه یکی از تفاوت‌های ماهوی بزرگراه‌ها و خیابان‌ها، تفاوت در سرعت عبور و مرور است و اجرای طرح کاهش سرعت تردد در بزرگراه‌ها، این تفاوت را زیر سوال می‌برد.

دومین نکته‌ای که باید به آن توجه داشت آن است که گره زدن کاهش تلفات به کاهش سرعت خودروها گرچه ممکن است در کوتاه مدت نتیجه‌بخش باشد ولی تا چه اندازه منطقی و پسندیده است؟! و اگر این موضوع، روشی منطقی برای کاهش تلفات رانندگی در دنیاست چرا خودروسازان بزرگ جهان و برندهای مطرح دنیا، در جهتی وارونه به دنبال افزایش سرعت خودروهای تولیدی خود هستند؟ و چرا در عین حال تلفات رانندگی در کشوری که دارای مطرح‌ترین برند خودروهای پرسرعت دنیا و اتوبان‌های بدون محدودیت سرعت و سرعت آزاد است، در پائین‌ترین سطح ممکن قرار دارد؟

سوم آنکه اعمال فشار خارج از عرف بر دوش مردم به دلیل عدم توانایی پلیس در الزام خودروسازان و سایر دستگاه‌ها در رعایت قانون باعث می‌شود این شائبه برای مردم به وجود آید که پلیس در اتخاذ طرح‌هایی همچون طرح کاهش سرعت، نیم‌نگاهی نیز به عواید ناشی از قبوض جریمه و افزایش درآمد خود از قِبَل اجرای آن دارد.

در پایان باید گفت که اگر این روند تصمیم سازی پلیس با طرز تفکر فعلی در کاهش تلفات حوادث رانندگی ادامه یابد، دور نیست زمانی که برای کاستن از این تلفات، بهترین راهکار را پاک کردن صورت مساله بدانیم و در خبرها، رانندگی را مهمترین علت تصادف بدانیم و برای کاهش تلفات و حفظ جان مردم، تردد خودروها را ممنوع کنیم و با این حرکت، خیال پلیس، خودروسازان، وزارت راه و شهرسازی،‌ اورژانس و دیگر دستگاه‌های مسؤول را راحت کنیم...