انفجار قطار نیشابور که تا شعاع ۲۰ کیلومتری محل سانحه، صدمات وارد کرد و همچنین کشته شدن سیصد نفر، که شناسایی برخی از آنها امکانپذیر نبود، ناگفتههای یک فرمانده امداد و نجات ایران از پس از یک دهه را شامل میشود.
ناگفتههای یک فرمانده امداد و نجات ایران از انفجار قطار نیشابور
29 بهمن 1392 ساعت 8:41
انفجار قطار نیشابور که تا شعاع ۲۰ کیلومتری محل سانحه، صدمات وارد کرد و همچنین کشته شدن سیصد نفر، که شناسایی برخی از آنها امکانپذیر نبود، ناگفتههای یک فرمانده امداد و نجات ایران از پس از یک دهه را شامل میشود.
به گزارش جهان به نقل از تسنیم، بیژن دفتری به عنوان یکی از مهمترین فرماندهان امدادی ایران ناگفتههای بزرگترین انفجار ریلی ایران را اینگونه تشریح میکند. ما هنوز درگیر ادامه خدمات به آسیبدیدگان زلزله بم بودیم که خبر رسید در ۱۰ کیلومتری ایستگاه راه آهن نیشابور واگنهای یک قطار باری که حامل گوگرد، پشم شیشه و مواد شیمیایی بودند و از تهران عازم مشهد بودند، منفجر شدهاند. این قطار که در ایستگاهی بین نیشابور و مشهد متوقف بود، به دلیل نامشخصی تعدادی از واگنهای آن بر حسب حوادث متداول راهآهنی از آن ایستگاه که شیب آن به طرف نیشابور بود، فرار میکنند و لحظه به لحظه بر سرعت حرکت آن افزوده میشود.
دستاندرکاران راه آهن تصمیم میگیرند قبل از رسیدن واگنها به ایستگاه نیشابور با تغییر از خط اصلی به فرعی واگنها را به ایستگاه بینراهی در ۱۰ کیلومتری نیشابور هدایت کنند. در کنار این ایستگاه روستای کوچکی وجود داشت که با هماهنگی ستاد حوادث غیرمترقبه استان خراسان دستور تخلیه روستا صادر میشود و مسیرهای منتهی به روستا و ایستگاه کاملاً مسدود میشوند و از تردد افراد غیرمجاز جلوگیری میشود.
این اقدام یک حرکت پیشگیرانه ایمنی به موقع بود. واگنها در این ایستگاه در برخورد با مانع دچار آتشسوزی میشوند. نیروهای آتشنشانی که از مراکز مختلف به آنجا آمده بودند در کنار سایر عوامل امدادی بدون تشخیص منشاء اصلی و نوع مواد در حال احتراق به روشهای معمولی و استفاده از آب شروع به اطفای حریق میکنند.
البته تلاشهایی هم برای شناسایی نوع مواد توسط کارشناسان آتشنشانی به عمل آمد که بیحاصل بود. تا فردای روز حادثه، آتشسوزی به ظاهر مهار شد و از واگنها بخار به هوا میرفت و به نظر میرسید این بخار مربوط به آب ریخته شده روی آتش است. اما گویا با نفوذ آب به داخل مواد، فعل و انفعالات شیمیایی در حال انجام بود تا زمینهساز یک انفجار ممهیب گردد؛ ولی کسی این موضوع را تشخیص نداد. پس از خاموش شدن آتش عوامل حاضر در صحنه عملیات را پایان یافته تلقی کردند و تدابیر امنیتی ایجاد شده در صحنه برداشته شد.
مردم محلی و مسئولان برای تماشا و تشکر از خدمات افراد مشارکتکننده در عملیات به محل واگنها نزدیک شدند.در همین موقع مواد داخل واگنها با فعل و انفعالات صورت گرفته به نقطه واکنش موثر رسیدند و منفجر شدند و بدین ترتیب یک حادثه کوچک یعنی فرار واگنها و آتش گرفتن آنها به دلیل عدم شناخت نوع مواد در حال حمل، رعایت نکردن اصول ایمنی و استانداردهای لازم در حمل اینگونه مواد و اطفای غیرتخصصی آتشنشانان، به یک بحران بزرگ تبدیل شد که انعکاس و تبلیغات منفی جهانی را در پی داشت.
صدای مهیب انفجار تا فاصله یکصد کیلومتری شنیده شد
صدای مهیب ناشی از انفجار به قدری شدید بود که تا فاصله تقریباً یکصد کیلومتری و حتی شهر مشهد هم شنیده شد. در محل انفجار گودال بزرگ و عمیقی ایجاد شد و قطعات واگنها از جمله چرخهای بسیار سنگین تا فاصله دویست متری محل حادثه پرتاب شده بودند.
صدمات انفجار تا شعاع ۲۰ کیلومتری محل سانحه
ساختمان ایستگاه راهآهن و تعدادی از منازل روستای نزدیک محل آسیب دیدند و تا شعاع بیست کیلومتری محل سانحه موج انفجار صدماتی به دیوارهای منازل روستاییان وارد کرد و حدود سیصد نفر از افرادی که در نزدیکی محل سانحه بودند به طرز فجیعی کشته شدند به نحوی که شناسایی برخی از آنها امکانپذیر نبود.
همچنین تعداد دویست نفر مصدوم و مجروح شدند که با کمک تیمهای امدادی جمعیت و سایر سازمانها به بیمارستانهای نیشابور، مشهد و سایر نقاط انتقال داده شدند. من بعد از دریافت خبر بلافاصله با یک فروند بالگرد خودم را به منطقه رساندم و بر ادامه عملیات نظارت کردم.
کد مطلب: 344642
آدرس مطلب: https://www.jahannews.com/analysis/344642/ناگفته-های-یک-فرمانده-امداد-نجات-ایران-انفجار-قطار-نیشابور