حاشیه‌های دیدار احمدی نژاد با خبرنگاران
شنبه ۵ مرداد ۱۳۹۲ ساعت ۰۰:۱۳
کد مطلب: 302014
حکایت برگزاری مراسمی برای تقدیر از خبرنگاران همان حکایت قدیمی افتادن گذر پوست به دباغ‌خانه است.
خبرنگاران که معمولا به عنوان گزارشگران و نقل‌کنندگان اتفاقات گوناگون شناخته می‌شوند حداقل سالی یک بار و به بهانه روز خبرنگار خود به موضوع خبر تبدیل می‌شوند و این بار نیز برگزاری مراسمی برای تقدیر از خبرنگاران حوزه دولت به بهانه‌ای برای همین موضوع تبدیل شد.
*افتادن گذر پوست به دباغ خانه
این بار برخلاف دوره‌های گذشته مکان برگزاری مراسم سالن شهید بهشتی نهاد ریاست جمهوری تعیین شده بود چه اینکه اغلب مراسمات و دیدارهای رئیس‌جمهور با موضوعات مختلف در همین سالن برگزار می‌شود. اغلب خبرنگاران میهمان هستند و با کارت مراسم به داخل سالن می‌آیند.
تعدادی هم که وظیفه پوشش مراسم را دارند با تجهیزات و وسایل عکاسی وارد مراسم می‌شوند. از آنجایی که مراسم در ماه مبارک رمضان برگزار می‌شود خبری از پذیرایی‌های معمول نیست اما در حاشیه سالن مراسم عکس‌هایی از 8 سال تلاش خبرنگاران برای پوشش برنامه‌های دولت دیده می‌شود.
*کلیشه و عکس
عکس‌هایی که اغلب متعلق به سفرهای استانی رئیس‌جمهور است. خبرنگاران یا داخل هلی‌کوپتر هستند یا داخل وانت و یا مشغول دنبال کردن سوژه خبری خود و البته تک و توک نیز عکس‌هایی از تلاش خبرنگاران در جلسات هیئت دولت نصب شده است. مراسم بهانه‌ای است تا بعضی از خبرنگاران قدیمی که تک و توک گذرشان به نهاد ریاست جمهوری می‌افتد همکاران خود را بعد از مدت‌ها ببینند. در نهایت مراسم با قرائت آیاتی از کلام‌الله مجید و راس مراسم آغاز می‌شود.
مجری مراسم یکی از خود خبرنگارهاست تا تمام مراحل اجرا رنگ و بوی خبرنگاری بگیرد. اولین مدعو مراسم محمد شیخان معاون اطلاع‌رسانی و ارتباطات نهاد ریاست جمهوری است تا گزارشی بدهد از تلاش خبرنگاران و البته جملاتی کلیشه‌ای شاید باید در هر سخنرانی مدیر دولتی گنجانده شده باشد. اما شاید جنجالی‌ترین بخش مراسم مربوط به ذکر خاطره از طرف خود خبرنگار‌ها باشد.
*خاطراتی از اوپک
اولین خاطره روی مراسم یکی از خبرنگاران قدیمی است که البته بیشتر مواقع در کنفرانس‌های خبری رئیس‌جمهور آفتابی می‌شود. آقای مردوخی از خبرنگاران قدیمی است که میهمان همیشگی نشست‌های خبری است و البته خاطره خود را به حضور در اجلاس سران کشورهای صادر‌کننده نفت در اوپک و همنشینی با هوگو چاوز رئیس‌جمهور مرحوم ونزوئلا اختصاص داد. البته کسی در این بین از او نپرسید که چطور توانسته است وارد محل نشستن سران کشورها شود.
خبرنگاران بعدی نیز هرکدام به وسع خود از خاطرات تلخ و شیرینی که در جریان این هشت سال داشته‌اند را ذکر کردند. البته برخی نیز در این میان به برخی از انتقادات و گلایه‌های خود نیز پرداختند تا شاید این دم آخری راهگشای امور شود.
سهم بیشتر سخنرانی ها متعلق به خبرنگاران خبرگزاری ها بود، اما در این میان تصویربرداران و عکاسان هم سهمی داشتند تا به بیان مطالبات خود بپردازند.
آخرین سخنرانی خبرنگاران هم متعلق به یکی از کارکنان واحد پخش زنده صدا و سیما بود که در هر برنامه وظیفه ضبط کامل برنامه رییس جمهور را داشتند و البته کمتر زحمات آن ها به چشم می آمد.
*مسئولان و خبرنگاران در یک ردیف
بعد از سخنرانی هم نوبت تقدیر از خبرنگاران برگزیده بود گرچه تمام مدعوین این مراسم لوحی را مزین به امضای رئیس‌جمهور دریافت می‌کردند اما خبرنگاران برگزیده لوح خود را از دستان رئیس‌جمهور می‌گرفتند.
البته تنها خبرنگاران هم نبودند که مورد تقدیر قرار می گرفتند، بلکه برخی از مسئولان خبرگزاری ها و رسانه ها هم به اقتضای کار خود مورد تقدیر قرار می گرفتند، گرچه شاید وظایف مدیریتی آن ها سنگین تر از تلاش خبرنگاران نباشد.
نکته جالب توجه در این دیدار صمیمیتی بود که بین رییس جمهور و خبرنگاران هنوز در دیدار آخر صمیمتی که شاید در طول هشت سال حضور احمدی نژاد در سمت ریاست جمهوری همواره در رابطه وی با خبرنگاران، وجود داشت و می شد آن را به وضوح مشاهد کرد.
*یک سخنرانی کوتاه
طبق معمول پایان بخش مراسم سخنرانی رییس جمهور بود که البته بسیار کوتاه عنوان شد.
احمدی نژاد در بخشی از سخنان خود در این مراسم با تقدیر و تشکر از خبرنگاران و نمایندگان رسانه‌ها به خاطر فعالیت‌های انجام شده در سالهای اخیر، خطاب به آنها گفت: ما برای شما زحمات زیادی ایجاد کردیم؛ البته شاید نتوانیم سختی کار شما را درک کنیم اما می‌توانیم تا حدودی این سختی را دریافت کنیم.
احمدی نژاد در ادامه سخنان خود به نکات دیگری هم اشاره کرد که شاید مهم ترین آن ها درباره وظیفه سنگین خبرنگاران باشد.
*وقتی جای یک ضیافت افطاری خالی است
بعد از اتمام دیدار آخرین عکس یادگاری جمعی اصحاب رسانه با احمدی نژاد ثبت می شود، عکسی که شاید برای آیندگان هم به یادگار باقی بماند.
در بیرون از سالن هم لوح های بقیه خبرنگاران بین آنان توزیع می شود به همراه یک جلد کلام الله مجید که شاید پایان بخش این مراسم باشد.
مراسمی که می توانست شاید با کمی برنامه ریزی بهتر با یک ضیافت افطار همراه شود.
