دبیر سابق تشکیلات دفتر تحکیم وحدت با ارسال یادداشتی، به بیان خاطرات خود در دیدار دانشجویان با مقام معظم رهبری پرداخته و اشاره کرده است که «پس از بیان نظرات خود در حضور رهبری که با انتقاداتی نیز همراه بود، رضایت خاطر ایشان را حس کردم» چراکه «یک فعال دانشجویی بدون لکنت زبان و با صدای بلند در حضور شخص اول مملکت اینچنین سخن میگوید».
جهان نیوز - مهدی امیریان:
«چند روزی به دیدار دانشجویان با مقام معظم رهبری در ماه مبارک رمضان باقی مانده است، چندسالی بود در این مراسم حضور داشتم اما در دیدار سال گذشته که تقریبا چنین روزهایی بود حال و هوای دیگری با سالهای گذشته داشت و آن اینکه بنده با رای اکثریت شورای مرکزی دفتر تحکیم وحدت قرار شد به عنوان نماینده این اتحادیه دانشجویی در محضر رهبر انقلاب صحبت کنم اتفاقی که به صورت نادر برای هر فعال دانشجویی پیش میآید و بیشتر از آنکه برای او امتیاز باشد افتخار است.
با وجود آن که در حضور مسئولان مختلف در طی سالهای فعالیت دانشجویی بارها صحبت کرده بودم اما طبیعی بود که سنخیت این مراسم و شخصیت حقیقی و جایگاه حقوقی میزبان اصلی آن متمایزتر از مراسم و مسئولان دیگر باشد و شور، هیجان و نگرانی از محتوا و چگونگی ارائه آن نیز بیشتر می بود اما دغدغه اصلی و مهم، در تنظیم متن همراه شد چراکه از سویی میخواستیم انتقادهایی که آن روزها کمتر از فضای دانشجویی شنیده میشد را بیان کنیم و در ضمن از به کار بردن ادبیاتی که بار تملقگویی داشت (چون اطلاع داشتیم که رهبر انقلاب را آزرده خاطر میکند) پرهیز نماییم و از سویی با توجه به بازتاب گسترده بینالمللی صحبتهای آن مراسم در سطح بینالمللی، نمیخواستیم به اصطلاح پازل دشمن را کامل کنیم.
دغدغهای مقدس که مجموعه دفتر تحکیم وحدت در سالهای اخیر داشته و دارد و به یاد دارم بخاطر این موضوع، تا آخرین لحظات، تکمیل متن به طول انجامید، از سخنرانهای سالهای گذشته این مراسم شنیده بودم که متن سخنرانان از قبل کنترل و بازبینی نمیشود اما زمانی که حلاوت و شیرینی ارائه متن خودم را بدون هیچگونه سانسور یا حتی بازبینی درک کردم ارزشمند بودن این موضوع را بیش از پیش قدر دانستم.
به عنوان نفر سوم برای سخنرانی پشت تریبون قرار گرفتم با توجه به حاشیه ای که به وجود آمد قدری با صدای بلندتر از معمول صحبت می کردم و هم اینکه چون متن انتقادی و متفاوت ارائه میشد هرچند خط یکبار گوشه چشمی به رهبری داشتم تا متوجه شوم واکنش ایشان چگونه است است و لااقل آیا ازصدای بلندم ناراحت شده اند یا خیر؟
اما نه تنها ایشان را دلگیر نیافتم بلکه کاملا مشخص بود ایشان توجه کامل دارند و حتی لبخند همراه با رضایت ایشان را هم با تمام وجود حس می نمودم، در مراسم چندسال پیش بود که ایشان فرمودند «بنده با تمام صحبت های مطرح شده موافق نیستم اما از این جسارت و صراحت که در مطالب دانشجویان و نحوه ارائه آن وجود دارد خوشحالم و آن را تحسین می کنم»، برداشت بنده نیز این است که رضایت خاطر ایشان دقیقا به همین خاطر بود که یک فعال دانشجویی چگونه بدون لکنت زبان و با صدای بلند در حضور شخص اول مملکت اینچنین سخن می گوید اتفاقی که حتی در کشورهایی که مدعی آزادترین و دموکراتیک ترین هستند، نیز رخ نمی دهد اما پس از ارائه متن، ماندگارترین لحظه برایم رقم خورد وقتی از نزدیک خدمت رهبر انقلاب رسیدم و سوال نمودم که مطالبی که ارائه شد چگونه بود؟ و سلام اعضای انجمنهای اسلامی را به ایشان رساندم، ایشان با لبخند و روی باز فرمودند «خیلی خوب بود» و آرزوی توفیق کردند و متن کتبی را نیز درخواست نمودند و فرمودند که سلام ما را نیز به دوستان برسانید. به گواه حاضرین و همانطور که در برخی سایت ها منتشر شد رهبری بنده را مورد تفقد ویژه قرار دادند.
من نیز صحبت مختصری که نمی شود در این یادداشت آورد، با ایشان داشتم. آن سال گذشت و آن لحظات برایم ماندگار شد و البته انتظارم از دیگر مسئولان نظام بخصوص مسئولان تصمیم ساز و تصمیم گیر در حوزه دانشگاهی و دانشجویی همیشگی شد که این روش و منش رهبری را الگوی مدیریتی خود قرار دهند و سعهصدر، نگاه فرصت محور و اعتماد محور به دانشجویان را از ایشان بیاموزند و برخی اعمال نظرهای شخصی، کج سلیقگی ها و تنگ نظری ها را از سوی مسئولان مربوطه شاهد نباشیم تا شرایط بیش از پیش برای ظهور و بروز و نقش آفرینی جنبش دانشجویی مسلمان برای پیشبرد اهداف متعالی انقلاب اسلامی ایران فراهم شود و در عین حال فعالان دانشجویی نیز به یاد داشته باشند که بخش عمده ای از مطالبات رهبری به ویژه در بحث آزاداندیشی در حوزه دانشگاهیان از خود دانشجویان است تا مسئولان، اهتمام بیشتری می بایست برای محقق شدن منویات ایشان داشته باشیم.»