ماجرای توصیه شهید بروجردی با پای شکسته
يکشنبه ۵ خرداد ۱۳۹۲ ساعت ۱۸:۰۶
کد مطلب: 289014
سید مهدی هاشمی از رزمندگان هشت سال جنگ تحمیلی در نقل خاطره‌ای از سردار محمد بروجردی می‌گوید:
یکبار هلی کوپتر ST۲۱۴ حامل شهید محمد بروجردی و فرماندهان در اطراف ارومیه سقوط کرد. شدت حادثه به حدی بود که هلی کوپتر سه تکه شد. پای شهید بروجردی در زیر لاشه هلیکوپتر گیر کرده بود و شکسته بود. دود و گرد و خاک همه جا را گرفته بود. بلند شدم و دیدم دود بلند شده. نگاهی به اطراف انداختم که ببینم حاجی کو؟ صدایش کردم و دیدم صدای ناله‌ای بلند شد که من اینجا هستم. نزدیک یک روستا سقوط کرده بودیم. مردم روستا وقتی دیده بودند این اتفاق افتاده، ریختند که کمک کنند. مردم که برای کمک ریختند، آمدیم شهید بروجردی را از لای لاشه هلیکوپتر دربیاوریم و به بیرون منتقل کنیم. مردم آنجا از روستاییان ترک‌زبان بودند و فارسی خوب بلد نبودند. ما هر چه می‌گفتیم یواش، با احتیاط، متوجه نمی‌شدند و برای اینکه ایشان را سریع‌تر از هلیکوپتر خارج کنند که یک موقع آتش‌سوزی پیش نیاید، پای ایشان را گرفته بودند و می‌کشیدند. من سر آدمی که آمده بود کمک داد زدم که مگر با شما نیستم که می‌گویم مراقب باشید، پایش شکسته. شهید بروجردی درحالیکه پایش شکسته بود رو کرد به من و با لبخند ملیحی که همیشه به صورت داشت، گفت: «آقای هاشمی! چه کار می‌کنی؟ چرا با اخلاق اسلامی با این مردم برخورد نمی‌کنید؟».
سردار شهید "محمد بروجردی"، در سال ۱۳۳۳ در یکی از بخش های شهرستان بروجرد دیده به جهان گشود. با اوج گیری روند انقلاب اسلامی در دوازدهم بهمن ۱۳۵۷ و هم زمان با ورود پیروزمندانه حضرت امام(ره)ه به ایران، به امر شهید بهشتی و با نظارت شهید حاج مهدی عراقی، مسؤولیت تشکیل و سرپرستی حفاظت از رهبر کبیر انقلاب به شهید بروجردی محول شد. شهید محمد بروجردی، از پایه گذاران اصلی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی بود. بروجردی فرمانده قرارگاه حمزه سید الشهدا(ع)، در جوانی برای آموزش‌های نظامی و فراگیری فنون چریکی عازم سوریه ولبنان شد. و بعد از آن به نیروهای تحت فرماندهی شهید چمران پیوست. شهید بروجردی بعد از فرمان امام خمینی(ره) برای سرکوبی ضد انقلابیون عازم پاوه و سپس کردستان شد.
در کردستان تمام حرکات ضدانقلاب را به عنوان فرمانده عملیات زیر نظر داشت. در جریانات پاوه، درگیری سنندج و حوادث دردناک شهرهای کردستان همواره یکه‌تاز مقابله با ضدانقلاب بود و شهرها یکی پس از دیگری با دلاوری‌های شهید بروجردی و یارانش آزاد شد. مردم کردستان با علاقه عجیبی او را دوست داشتند. او همواره می‌گفت باید حساب مردم را از ضدانقلاب جدا کنیم. به خاطر این برخورد گرم و صمیمی با مردم آن منطقه بود که به او لقب "مسیح کردستان" داده بودند. او به سید الشهدای کردستان نیز معروف بود. او در اول خرداد ۱۳۶۲ براثر انفجار مین به شهادت رسید.
