به گزارش جهان نيوز، حضور جانبازانی با درصد معلولیت بالا در جبهه های جنگ، از زیباترین حماسه های آن سال های طلایی بود. مردانی که باید در بستر استراحت، آرام می گرفتند و هیچ مسئولیت شرعی و اخلاقی برای حضور مجدد در میادین جنگ نداشتند. آن چه در این تصویر می بینید، یکی از همان جانبازان است. این که چرا آن عزیز از پای مصنوعی استفاده نکرده برای ما معلوم نیست اما ظاهرا برای بسیاری از «جانبازانِ قطع پا» عادت کردن به پای مصنوعی بسیار دشوار بود. همرزم این جانباز، در کنارش به انتظار نشسته است تا از او برخیزد. یکی خواب و یکی بیدار، و با دل هایی هر دو بیدار.
با دقت در عکس می توان تشخیص داد که باید در جبهه غرب یا جبهه میانی برداشته شده باشد.
