روزی که دانشجویان 'ملکه' را وارونه کردند!

به گزارش جهان به نقل از مهر، اردیبهشت ماه سال 1359، ، 6 مهاجم جوان، از سهل انگاری ساختگی پلیس انگلیس سواستفاده می کنند و وارد سفارت ایران در انگلیس می شوند. دولت وقت انگلیس به ریاست مارگارت تاچر تا 5 روز هیچ اقدامی علیه گروگان گیران انجام نمی دهد تا دو تن از کارکنان سفارت ایران به نام های عباس لواسانی و علی صمدزاده به شهادت می رسند، یکی از کارکنان سفارت هم مورد اصابت 6 گلوله قرار می گیرد اما زنده می ماند. «تره ور لاک» افسر پلیسی که با سهل انگاری مهاجمان را به داخل سفارت کشورمان راه داده بود از دولت تاچر جایزه می گیرد.

31 سال بعد در مسیر روابط پرافت و خیز ایران و انگلیس ماجرا چنان پیش رفت که مجلس شورای اسلامی به طرح کاهش رابطه با انگلیس رای داد. این اقدام بنا به تمامی شیطنت هایی بود که دولت بریتانیا در جریان حوادث پس از انتخابات سال 88 در ایران از خود نشان داده و بعدها پیشگام تحریم بانک مرکزی ایران شده بود. سایمون گس سفیر بریتانیا در ایران هم گاهی با نوشته‌هایی که بر روی وبسایت سفارت بریتانیا در ایران علیه کشورمان منتشر می کرد آتش این تنشی را که در روابط ایران و انگلیس حاکم بود شعله ورتر می کرد، نوشته هایی که بوی مداخله از سطر به سطر آن استشمام می شد. چنان هم بود که او به عنوان عنصر نامطلوب از ایران خارج شد اما آن طرف، ملکه بریتانیا برای این سفیر پرتنش هورا کشید و به او لقب سر داد.

هنوز دومنیک جان چیلکاتسفیر جدید بریتانیا در ایران مستقر نشده بود که دانشجویان معترض به سیاست های ضدایرانی انگلیس، در سالروز ترور مجید شهریاری دانشمند هسته ای کشورمان، مقابل سفارت این کشور تجمع کرده؛ دقایقی بعدتر وارد سفارت شدند و تابلویی را که تصویر ملکه بریتانیا روی آن نقش بسته بود وارونه گرفتند و بالاخره پرچم انگلیس را پایین کشیدند و پرچم کشورمان را در این سفارت به اهتزاز در آوردند. نیروی انتظامی با ورود به جریان قصد بیرون آوردن دانشجویان از داخل سفارت را داشت که با برخورد با دانشجویان یک بار در سفارت به روی تجمع کنندگان بسته شد اما سمبه خروش دانشجویان علیه سیاست های خصمانه انگلیس، پرزورتر بود و دانشجویان برای بار دوم وارد سفارت شدند. بالاخره هم سردار حسین ساجدی‌نیا، فرمانده انتظامی تهران بزرگ و سردار رادان با حضور در محل از تجمع‌کنندگان خواستند به تجمع خود پایان دهند و این اتفاق افتاد.

بهانه تجمع و خروش دانشجویان معترض صحبت هایی بود که جان ساورز رئیس وقت سازمان جاسوسی انگلیس (MI6)، دو روز قبل از ترور شهید مجید شهریاری به زبان آورده بود. سخنانی که ردی از اثر سازمان جاسوسی انگلیس در ترور دانشمندان هسته ای کشورمان را به نمایش می گذاشت. ساورز گفته بود برنامه هسته‌ای ایران را با راه‌حل‌هایی غیردیپلماتیک باید متوقف کرد و دو روز بعد از این سخنان مجید شهریاری به شهادت رسید.

انگلیسی ها البته شیطنت هایشان را هم پیش از این تجمع با بیانیه ای که منتشر کردند و این تجمع را «تظاهراتی برنامه ریزی شده» دانستند و هم پس از تجمع، با کارناوالی که راه انداختند و سفرای دیگر کشورها را به بازدید از باغ قلهک و سفارت آسیب دیده دعوت کردند نشان دادند. در آن مقطع خبرگزاری ها و رسانه های دنیا با دولت انگلیس همگام شده و مدعی شدند که در نتیجه حمله بخشی از تظاهرات کنندگان به ساختمان سفارت انگلیس در تهران املاک آنها تخریب شده است.

بعدها هم سفرای دیگر کشورها را تشویق به خروج از ایران کردند که خاطره ماجرای میکونوس و خروج سفرای کشورهای اروپایی به تحریک آلمان و درخواست مجددشان برای بازگشت به ایران فراموش شده بود. همان قضیه تکرار هم شد.

در آن مقطع البته وزارت امور خارجه کشورمان با صدور بیانیه‌ای از آنچه رفتارهای غیرقابل قبول معدودی از معترضین تجمع‌کننده مقابل سفارت انگلیس خواند ابراز تاسف کرد.

چندماه بعدتر رهبر معظم انقلاب در دیداری که دانشجویان با ایشان داشتند اشاره فرمودند که «یک جاهائى احساساتى وجود دارد که این احساسات باید کنترل شود».

همان روز هشتم آذرماه سال 90 هم علی لاریجانی رئیس مجلس، ‌قانون کاهش رابطه با رژیم سلطنتی انگلیس را برای اجرا به رئیس‌جمهور‌ کشورمان ابلاغ کرده بود که رابطه ایران و انگلیس از آن موقع تاکنون قطع شده است. حتی دیداری که وزیرخارجه کشورمان با وزیر خارجه انگلیس در حاشیه یکی از نشست های بین المللی داشت در داخل کشورمان بسیار حاشیه ساز بود.

از آن مقطع تاکنون ایران و انگلیس رابطه ای با یکدیگر ندارند. انگلیس پیشگام اعمال تحریم های یکجانبه علیه ایران شده است. در آن سو فوزی بداوی نژاد تنها بازمانده حمله تروریستی سال 59 به سفارت ایران در انگلیس در رفاه کامل زندگی می کند. انگلیس درخواست استرداد این تروریست به ایران را رد کرده است. چندی قبل دیلی میل درباره بداوی نژاد 52 ساله نوشت که "بداوی نژاد نه تنها به سرزمین مادری خود یعنی ایران دیپورت نشده، بلکه اکنون زندگی آرامی را در لندن سپری می کند."