سیاه‌نمایی فراراز مسئولیت روشنفکری‌است
جمعه ۱۹ آبان ۱۳۹۱ ساعت ۱۲:۴۵
کد مطلب: 253791
این استاد گروه فلسفه دانشگاه ادیان و مذاهب افزود: از خود کلمه روشنفکر هم میتوان فهمید که روشنفکر کسی است که افقهای آینده و پیش روی جامعه خود و جهان را بهتر و بیشتر از دیگران تشخیص بدهد و بر اساس آن سعی می‌کند که آن جامعه و مردم را به آن سمت و سو ببرد.
این محقق و پژوهشگر حوزه فلسفه تصریح کرد: این تصویر اگر از روشنفکر باشد رسالتش هم این میشود که انسانهایی را که به هر دلیل نمیتوانند از افقهای پیش رو و آینده درک بهتری داشته باشند آنها را به این سمت و سو رهنمون کنند.
این محقق و پژوهشگر حوزه فلسفه در مورد اینکه در برخی محافل، سیاه نمایی، نوعی ژست روشنفکری شده و اینکه این موضوع با مفهوم روشنفکری که نوعی روشنگری است چه نسبتی دارد هم گفت: سیاه نمایی یک حالت انفعالی است. یعنی وقتی فرد نمیتواند یک کار اساسی انجام بدهد و نمیتواند آن رسالت اساسی خود را انجام بدهد بنابراین ادایش را در میآورد. این سیاه نمایی ادا درآوردن روشنفکری است نه آن واقعیت اصیلی که باید باشد.
این نویسنده و مترجم درپایان یادآورشد: سیاه نمایی با روشنگری ارتباط خاصی ندارد. روشنگری به معنای این که خود شخص واقعاً روشن بین باشد. آینده را خوب ببیند و رسالتش هم این است که دیگران را به همان سمت و سو ببرد. حالا اگر یکی خوب نمیبیند یا روشن بینیاش مشکل دارد یا نمیتواند تعهداتش راعملی کند یعنی در تعهدش اشکال دارد دست به یک چنین فرافکنی و شانه خالی کردن از مسئولیت میزند.
