'خط سازش' از طرح مذاکره با آمریکا به دنبال چیست؟
معامله همه چیز با هیچ چیز
يکشنبه ۱۵ آبان ۱۳۹۰ ساعت ۱۱:۲۷
کد مطلب: 252469
موضوع هسته ای لیبی و عراق و همچنین رویکرد کره شمالی در مذاکره با غرب درس هایی را برای مذاکره کنندگان هسته ای کشورمان داشته است که بی توجهی به این دست واقعیت های عبرت آموز صدمه جبران ناپذیری را در پی خواهد داشت.
کسانی که امروز از مذاکره با آمریکا دم می زنند؛ به این سوال پاسخ نمی دهند که مذاکرات عراق و لیبی با آمریکا چه دستاوردی برای این دو کشور به همراه داشت؟ و زمانی که غربی ها حاضر نیستند 10 درصد از سهام شرکت "اورودیف" را که بر اساس قانون سهم جمهوری اسلامی است، به کشورمان بازگردانند چگونه می توان به وعده های واهی در مورد فناوری هایی که به
به راستی سیاسیون موسوم به "خط سازش" از حمایت مستقیم و غیرمستقیم از موضوع مذاکره با آمریکا به دنبال کدام اهداف سیاسی می گردند؟
این همه یک روی واقعیت هاست؛ روی دیگر آن این است که این همه تحریم و فشار غیرقانونی و ضدانسانی -همچون تحریم دارویی- نه به دلیل پیشرفت شگفت آور هسته ای ایران که نتیجه جهش های خیره کننده علمی همه جانبه و الهام بخشی به ملت های جهان-بیداری اسلامی- است.
بر این اساس، در این شرایط زمانی که مقاومت سی ساله کشورمان در مقابل با فشارهای غرب به ثمر نشسته و بسیاری از ملت های مسلمان و مستقل منطقه و جهان از انقلاب اسلامی الگو گرفته و آموخته اند که می توان بدون وابستگی و سرسپردگی به افق های توسعه و پیشرفت دست یافت، آیا سخن گفتن از مذاکره مستقیم با آمریکا خیانت نیست؟ به راستی سیاسیون موسوم به "خط سازش" از حمایت مستقیم و غیرمستقیم از موضوع مذاکره با آمریکا به دنبال کدام اهداف سیاسی می گردند؟ آمریکا به کدام تعهد و اصول قانونی و اخلاقی درباره ایران پایبند بوده است که اکنون می توان به حرف و سخنش اعتماد کرد؟ آيا رابطه با آمریکا معامله "همه چیز" با "هیچ چیز" نیست؟
در عین حال نباید این واقعیت را دور از ذهن نگاه داشت که تحریم های ضدایرانی گرچه فشارهایی را بر مردم و مسئولین تحمیل
بنابر اعلام ارگان های دانش سنجی معتبر دنیا، کشورمان در حال حاضر دارای در رتبه 16 علمی در جهان است و تا سال 2025 بر سکوی چهارم خواهد ایستاد؛ حقیقتی شیرین که علت اصلی ترس و خشم غربی ها هم هست.
تاریخ به این نسل خواهد بالید
یکی از ویژگی های ابزار تحریم که غرب به وفور از آن برای اعمال سیاست های خود در جهان استفاده می کند این است که اذهان عمومی را با مسائل و مشکلات روزمره اقتصادی درگیر و از برنامه ریزی های دراز مدت و کلان کشوز غافل می کند.
آیا کسانی که برای ملی شدن صنعت نفت ایران تلاش کردند نمی توانستند با گرفتن امتیازات کوتاه مدت و ملموس اقتصادی-سیاسی، جایگاه بهتری را در میان افکار عمومی زمان خود کسب کنند. البته که باید منتظر سوالات زیاد و سرزنش های آیندگان "که ما باشیم" می بودند.
اگرامروز ایران اسلامی تحریم ها و فشارهای اعمال شده برای حفظ دستاوردهای علمی اش را تحمل نکند مطمئنا سرنوشتی بهتر از کشورهایی چون عربستان و قطر پیش رویش نخواهد بود؛ تصوری که البته ملت مقاوم ایران توهم بودن آن را بارها به رخ آمریکا کشانده اند.
بنابر اعلام ارگان های دانش سنجی معتبر دنیا، کشورمان در حال حاضر دارای در رتبه 16 علمی در جهان است و تا سال 2025 بر سکوی چهارم خواهد ایستاد؛ حقیقتی شیرین که علت اصلی ترس و خشم غربی ها هم هست.
۰۰
آمریکا اگر اون شرایطی که مد نظر نظام مقدس ایرا هست رو انجام نده مذاکره با مارو همه نسل های آمریکایی به گور خواهند برد
دیپلماسی یعنی رسیدن به سازش و توافق در خصوص منافع متقابل از طریق گفتگو و مذاکره . سازش به این معنا از وظایف هر دستگاه دیپلماسی در کشورهای مختلف دنیاست لذا وقتی گفته میشود ما باید با امریکا یا دیگر کشورهای غربی مذاکره و سازش کنیم اگر معنای تخصصی مورد نظر باشد نه تنها ایراد و اشکالی ندارد بلکه واجب و مشروع نیز تلقی میشود . اما در ادبیات خیابانی و عامیانه ما واژه سازش یک معنای عرفی پیدا کرده است و بیشتر به معنای تسلیم شدن در مقابل بیگانگان و صرف نظر کردن از منافع ملی است که البته سازش به این معنا خیانت تلقی میشود . واقعیت این است که بسیاری از روشنفکران و نخبگان کشور ما وقتی بحث سازش را مطرح میکنند معنای تخصصی آنرا مد نظر قرار دارند ولی مخالفین تلاش میکنند تا انگیزه آنانرا را تحت معنای عامیانه سازش تحلیل کرده و از آن چماق سیاسی بسازند البته این کار هم نوعی خیانت به کشور تلقی میشود زیرا فضای عمومی کشور را از اظهار نظرات صحیح و اصولی محروم میسازد /
"دیپلماسی یعنی رسیدن به سازش و توافق در خصوص منافع متقابل از طریق گفتگو و مذاکره ..."
دوست عزیز
بیخود لفظ تخصصی و غیر تخصصی نسازید. عملا در طول تاریخمون هر بار حضرات مسئولین وقت به نیت سازش رفتن جلو، اغلب باج دادنو برگشتن. بعدشم واژه ها معناشون روشنه و بیخود فرافکنی نکنید. یه نیم نگاهی به دوران اصلاحات بندازید حالتون قطعا از این واژه بهم خواهد خورد.
دوست عزیز
بیخود لفظ تخصصی و غیر تخصصی نسازید. عملا در طول تاریخمون هر بار حضرات مسئولین وقت به نیت سازش رفتن جلو، اغلب باج دادنو برگشتن. بعدشم واژه ها معناشون روشنه و بیخود فرافکنی نکنید. یه نیم نگاهی به دوران اصلاحات بندازید حالتون قطعا از این واژه بهم خواهد خورد.
{ADVERTISE_GENERAL_LOCATION_22_BLOCK}{ADVERTISE_GENERAL_LOCATION_23_BLOCK}
