سفیر پیشین ایران در شوروی درباره پیشنهاد هنری کیسینجر مبنی بر مذاکرات دوجانبه میان ایران و آمریکا به عنوان راه حل مسایل بین دو کشور به ویژه مساله هسته‌یی گفت که اگر در شرایط کنونی آمریکایی‌ها هم پیشنهاد مذاکره دوجانبه دهند ما نباید بپذیریم، مگر آن که ابتدا اقدامات و فشارهای یک‌جانبه آمریکایی‌ها در همه ابعاد قطع و محیط برابر برای دو طرف حاصل شود.

به گزارش جهان، ناصر نوبری در گفت وگو با ایسنا، درباره اظهارات هنری کیسینجر مبنی بر بی‌فایده بودن تحریم ها علیه ایران از سوی آمریکا در حالی که ایران به غنی‌سازی ادامه می‌دهد و از سویی جنگ را هم راه‌حل نمی‌داند و در مقابل از مذاکرات مستقیم میان ایران و آمریکا حمایت می‌کند، این پیشنهاد کیسینجر تا چه اندازه واقع‌بینانه است؟ آیا راهکار مساله هسته یی ایران و خروج از بن‌بست مذاکرات دو جانبه است؟ گفت: "اظهارات کیسینجر واقع بینانه است، زیرا هم تشدید تحریم‌ها و هم جنگ ایران را در هسته‌یی شدن مصمم‌تر و سریع‌تر می‌کند، حتی حمله نظامی طبق معاهده NPT این حق را به ایران می‌دهد که از NPT خارج شود، ایران در فضای فشار نمی‌تواند وارد پروسه سازش شود، زیرا آن به منزله شکست خواهد بود، در حالی که در فضای همکاری و برابری فضای مناسب برای مذاکرات و سازش دو طرف حاصل می‌شود."
 
او در پاسخ به این پرسش که فرض بگیریم با انجام مذاکرات دو جانبه و راهکار کیسینجر موافقت شد، شرایط فعلی حاکم بر مناسبات دو طرف را برای مذاکره مناسب می‌دانید؟ برخی معتقدند کیسینجر هم‌چنان دیپلماسی پینگ پنگ را دنبال می‌کند و در شرایطی که دو طرف در زمین بازی یکدیگر خیلی پیش آمده‌اند مذاکره امکان‌پذیر نیست؟ تصریح کرد: "واقعیت این است که گروه 1+5 صرفاً به یک وسیله و پوشش برای پیشبرد اهداف استراتژیک آمریکا در قبال ایران تبدیل شده است و در اصل گروه (1) و آن هم آمریکاست و پنج عضو دیگر صرفاً سازهای گوناگون ارکستری هستند که رهبر این ارکستر آمریکاست. در عین حال معتقدم حل و فصل نهایی این بحران هم خواه ناخواه صرفاً در اثر تعامل نهایی دو طرف اصلی این دعوا یعنی ایران و آمریکا حاصل خواهد شد."
 
وی در پاسخ به این پرسش که روسیه و چین هم عضو این ارکستر هستند؟ اظهار کرد: " بله. آن‌ها هم در نهایت سازهای خاص همین ارکستر هستند وگرنه وقتی آمریکا وارد فاز تحریم‌های یک جانبه خارج از 1+5 شد، باید روسیه و چین تهدید کرده و به خاطر یک‌جانبه‌گرایی آمریکا از 1+5 خارج می‌شدند."
 
سفیر ایران در شوروی درباره تاثیر تهدید به خروج روسیه و چین از گروه 1+5 گفت:"اساساً داشتن چند قطعنامه و وجود اجماع در شورای امنیت و شکل‌گیری طرفی بین‌المللی تحت عنوان گروه 1+5 عملاً تبدیل به یک پرچم مشروعیت بخش شده که تحت آن، آمریکایی‌ها توانسته‌اند اقدامات و تحریم‌های گسترده یک‌جانبه خود را در سطح جهان شکل داده و پیش ببرند. روسیه و چین می‌توانند با توجه به غیرقانونی بودن اقدامات یک‌جانبه و خارج از مصوبات شورای امنیت، به آن‌ها هشدار دهند که اگر آمریکا از تحریم‌های یک‌جانبه و خارج از شورای امنیت دست برندارد آن‌ها از گروه 1+5 خارج شده و اجماع بین‌المللی را می‌شکنند. این اقدام روسیه و چین حتماً می‌توانسته و می‌تواند جلوی توسعه تحریم‌های یک‌جانبه و گسترده آمریکایی‌ها را بگیرد."
 
نوبری دلیل همراهی روسیه وچین با گروه 1+5 به جای تهدید به خروج از این گروه را "تعطیل بودن دیپلماسی ایران در قبال روسیه دانست" و گفت: "نگاه کنید مواضع و دیپلماسی ایران در قبال روسیه به جای فشار و تعامل صرفاً سراسر توجیه تمام نقاط ضعف و اقدامات روسیه است، حتی ما از روس‌ها بهتر اقدامات و نقاط ضعف آن‌ها را توجیه می‌کنیم، در چنین شرایطی دلیلی ندارد روس‌ها وارد این چالش شوند، سری که درد نمی‌کند دستمال نمی‌بندند، آن هم در حالی که منافع روس‌ها در طولانی شدن مناقشه هسته‌یی بدون جنگ است و نگرانند که پایان مناقشه هسته‌یی به توسعه همکاری ایران و غرب منجر شود.
 
این دیپلمات ایرانی در دولت سازندگی، در پاسخ به این پرسش که اما در ایران و نیز از سوی روس‌ها نسبت به این که آن‌ها (روس‌ها) زهر قطعنامه‌های ضد ایرانی غرب را می‌گیرند تعریف و تمجید می‌شود؟ تاکید کرد: "گرفتن کدام زهر؟ عملاً اکنون زهرآگین‌ترین تحریم‌ها علیه ایران اعمال می‌شود و روسیه هم صرفاً ناظر و تماشاچی است و فقط هر از گاهی درباره ایران حرف‌هایی را مطرح می‌کند و به جای تهدید خروج از گروه 1+5 درباره تحریم‌های یک جانبه، عملاً به عنوان عضو بیچاره و خاموش به صورت سیاهی لشکر آمریکایی‌ها مقابل ما و آن طرف میز در کنار آمریکایی‌ها در گروه 1+5 می‌نشیند. من روس‌ها را می‌شناسم؛ آن‌ها متخصص و هنرمند بازی بین دوطرف دعوا و سود بردن از هر دوطرف هستند!"
 
نوبری در پاسخ به این پرسش که برخی معتقدند مذاکرات دوجانبه زمانی اتفاق می‌افتد که دو طرف در سطوح عالی اراده سیاسی برای این کار را داشته باشند؟ گفت:" ایران همیشه گفته است که در شرایط برابر (و نه محیط گرگ و میش) حاضر است مشکلات را حل و فصل کند و این طرف آمریکایی بوده که تاکنون حاضر به ورود به محیط برابر نشده و همیشه موضع برتر و متکبرانه و آمرانه خود را حفظ کرده، بنابراین بر عکس تبلیغات و تعارفات و ظاهرسازی‌های آمریکایی‌ها، اراده واقعی در طرف ایرانی بوده اما تاکنون اراده واقعی از طرف آمریکایی‌ها وجود نداشته است."
 
او در پاسخ به پرسش دیگر که اگر قرار بود مذاکرات دو جانبه شکل گیرد می‌توانست از مذاکرات ایران و 1+5 شروع شود اما تا کنون این اتفاق نیفتاده است؟ اظهار کرد:" اگر اراده واقعی در دو طرف باشد دیگر محل و محمل آن مهم نیست و مذاکرات از هرجایی حتی از میز پینگ پنگ هم می‌تواند شروع شود."
 
نوبری درباره حل مشکلات ایران و آمریکا از طریق مذاکرات دو جانبه و پیشنهاد هنری کیسینجر مبنی بر این که آمریکا در این مسیر قدم پیش گذارد، ابراز عقیده کرد:"بالاخره روزی ممکن است مذاکره و در نهایت تعامل بین ایران و آمریکا برقرار شود، اما چه درگیری میان این دو رخ دهد یا ندهد، دورنمایی برای فروپاشی هیچ یک از دو طرف چه با جنگ و چه بدون جنگ وجود ندارد. در عین حال شرایط کنونی به هیج وجه برای این که ایران برای مذاکره پا پیش گذارد مناسب نیست، زیرا آنگاه آمریکایی‌ها دچار اشتباه محاسباتی شده و تصور خواهند کرد که فشارها و تحریم‌ها نتیجه داده و از این رو فشارها را تشدید کرده و نتیجه معکوس حاصل خواهد شد. از طرف دیگر هم اگر در شرایط کنونی آمریکایی‌ها پیشنهاد مذاکره بدهند ما نباید بپذیریم، مگر آن که ابتدا اقدامات و فشارهای یک‌جانبه آمریکایی‌ها در همه ابعاد قطع و محیط برابر برای دو طرف حاصل شود."
 
وی در پاسخ به این پرسش که اظهارات کیسینجر با برخی اظهارات مقامات آمریکا در تناقض است، برخی از آن‌ها معتقدند که ایران باید در صورت حمله رژیم اسراییل حساب آمریکا را از این رژیم جدا کند، اما کیسینجر می‌گوید تصمیم برای حمله به ایران و یا تعیین خط قرمز تصمیمی آمریکایی است که نمی‌توان به عهده اسراییل گذاشت را چگونه ارزیابی می‌کنید؟ خاطرنشان کرد:" این که ما چنین مساله‌ای را به حساب آمریکایی‌ها بگذاریم یا نه باید بر اساس واقعیات باشد، نه اظهارات این و آن. واقعیت این است که اسراییل به تنهایی قادر به رویارویی نظامی با ایران نیست وگرنه تا به حال اقدام نظامی کرده بود و به دنبال اجازه از آمریکا نمی‌ماند! این که اسراییلی‌ها اصرار به متقاعد کردن آمریکایی‌ها دارند برای دریافت همراهی و پشتیبانی آمریکایی‌هاست."
 
این دیپلمات پیشین کشورمان ادامه داد:"وقتی اسراییل اقدام نظامی علیه ایران کند، ایران اقدام آن‌ها را بی پاسخ نمی‌گذارد و آن‌ها به خوبی می‌دانند که از این معرکه به تنهایی نمی‌توانند جان سالم بدر ببرند، مگر این که آمریکا همراه‌شان باشد. بر این اساس شکی وجود ندارد که هرگونه اقدام نظامی با هماهنگی آمریکا صورت خواهد گرفت."
 
وی با طرح این پرسش که چرا آمریکایی‌ها تاکنون حاضر به اقدام نظامی علیه ایران نشده‌اند؟ پاسخ داد:" برای این که جنگ با ایران، جنگ تمیز و کنترل شده نخواهد بود و باید ضربات و تلفات زیادی را متحمل شوند و مهم‌تر و خطرناک‌تر آن که دامنه آن گسترده و پایان آن نامعین است. از طرف دیگر با همه این ریسک‌ها و خطرها اقدام نظامی ممکن است موجب شتاب هسته‌یی شدن ایران شود."
 
نوبری در پاسخ به این پرسش که کیسینجر در حالی اعلام کرده است که از میت رامنی حمایت می‌کند که دیدگاهش درباره تهدید نظامی علیه ایران در تناقض با رامنی است و به عکس مذاکره را پیشنهاد می‌کند؟ اظهار کرد:" البته رامنی اخیراً از مواضع تندروانه اولیه خودش عقب نشینی کرده است. در ابتدا اسراییلی‌ها و لابی صهیونیستی، یک فشار روانی به فضای انتخاباتی آمریکا تزریق کردند که موجب ایجاد یک مسابقه تندروانه علیه ایران بین کاندیداها شد، اما با توجه به واقعیات، روحیه عمومی مردم آمریکا که از دو جنگ عراق و افغانستان خسته شده و با مشکلات اقتصادی دست و پنجه نرم می‌کنند، این تزریقات تصنعی صهیونیست‌ها در عمق جامعه آمریکا نتوانست جایگاه و ماندگاری بیابد و پس زده شد. در واقع اکنون این گونه اظهارات کیسینجر که از استراتژیست‌های جمهوری خواهان است نوعی اطمینان بخشیدن به افکار عمومی مردم آمریکا در پرهیز جمهوری‌خواهان از جنگ است."
 
وی با بیان این که باید گفت توافق درباره ایران حاصل شده است افزود:" آن‌ها می‌خواهند ما غنی‌سازی در سطح 20 درصد را متوقف کنیم. ما هم اعلام کرده‌ایم حاضریم تعلیق کنیم و اورانیوم 20 را از آن‌ها بخریم و خودمان فقط تا سطح 5 درصد برای نیروگاه‌های‌مان (فعلی و آینده) غنی‌سازی کنیم، حتی این فرمول یعنی مجاز بودن به غنی‌سازی در سطح پایین و جلوگیری از غنی‌سازی در سطح بالا در اجلاس اخیر سران آمریکا و روسیه بین اوباما و پوتین مورد توافق قرار گرفته است."
 
نوبری گفت: آمریکایی‌ها سعی خواهند کرد تا تابستان آینده بوسیله بازی با کارت هسته‌یی در صحنه معادلات داخلی ایران و انتخابات آتی ریاست جمهوری ایران تأثیر بگذارند. فریاد صهیونیست‌ها هم برای همین درآمده، زیرا آن‌ها مدعی‌اند که تا تابستان آینده، ایران از مرز هسته‌یی می‌گذرد، از این رو به دنبال تعیین خط قرمز هستند.