کد QR مطلبدریافت صفحه با کد QR

باواقعيت ها بيشتر آشنا شدم

محمد دهقان نايب رييس كمسيون حقوقي وقضايي مجلس

21 بهمن 1386 ساعت 17:54


زماني كه مقام معظم رهبري مطالبه مقابله با مفاسد اقتصادي را از دانشجويان خواستند، جنبش دانشجويي يكي از مهمترين مطالبات خود را متوجه برخورد با مفسدان اقتصادي نمود كه در اين برهه سخنراني‌هاي مستند و آتشين محمد دهقان در دوره دانشجويي را دانشجويان به ياد دارند.   وي هم اكنون نيز در صحن مجلس يكي از پركارترين نمايندگان در زمينه ارائه طرح‌هاي مختلف به مجلس خصوصا طرح‌هايي با جانمايه عدالت اجتماعي، مبارزه با مفاسد اقتصادي و رانت خواري است.   دهقان از آزادگان دفاع مقدس و دكتراي حقوق دانشگاه تهران و از فعالان بسيج دانشجويي در دوران تحصيل است.   وي همچنين مسئوليت بسيج دانشجويي دانشگاه تهران و بسيج دانشجويي دانشگاه‌هاي استان تهران را به عهده داشته است كه در اين مدت نيز از چهره‌هاي فعال و متفكر بسيج دانشجويي بود .   دهقان در حال حاضر نماينده مردم چناران و طرقبه و نايب رييس كميسيون حقوقي و قضايي در مجلس شوراي اسلامي است و با توجه به مسائل حوزه انتخابيه خود، رييس فراكسيون روستايي مجلس با عضويت نزديك به 200 نفر از نمايندگان در اين فراكسيون است. آنچه در پی می آید ماحصل گفت و گوی «جهان» با دكتر محمد دهقان است.     آقای دکتر دهقان! شما همان شور و حرارتی را که در ابتدای مجلس هفتم در مورد پیگیری بحث مبارزه با فساد اقتصادی داشتید الان هم دارید یا نه؟   من همان شور و حرارتی را که داشتم، دارم، ولی با واقعیت ها بیشتر آشنا شدم و این واقعیت‌ها ما را کمی تعدیل کرد. قبلا" مطالب ما بیشتر آرمانی بود و مسیر خودمان را بر اساس آرمان‌ها تعیین می کردیم. الان هم همان آرمان ها را داریم با این تفاوت که در کنار این آرمان‌ها، واقعیت‌ها هم وجود دارند. واقعیت‌هایی که برای هر فردی که وارد مجموعه نظام می شود و از منابع مختلف، اطلاعات گوناگون به دستش می رسد و از طرفی، خطر اقتصادی را می بیند و نگاهش به حفظ کلیت نظام است، آشکار می شود. اما این به معنای این نیست که در بحث مبارزه با فساد کوتاه بیاییم. الان که بحث مبارزه با فساد را می بینم، می‌توانم برنامه مبارزه با آن را دقیق‌تر طراحی کنم.
  شما زمانی که در بسیج دانشجویی بودید نسبت به مبارزه با فساد اقتصادی خیلی تأکید داشتید و این موضوع را با جدیت دنبال می کردید. از زمانی که وارد مجلس شده اید و مسائل را از نزدیک لمس کرده اید، فاصله واقعیت ها تا آرمان هایی که در بسیج دانشجویی داشتید، چقدر است؟  من همان آرمان هایی را که در بسیج دانشجویی داشتم در مجلس هم دنبال کردم؛ طراح اعلام اسامی مفسدان اقتصادی بودم، طراح رسیدگی به اموال مسئولین بودم. بنده هم طراح و هم مبارزه‌گر مبارزه با مفسدان و اعلام اسامی آن ها، رسیدگی به اموال و دارایی مسئولین و طرح منع دخالت کارکنان دولت در معاملات دولتی بوده ام. بنده، مدافع و نایب رئیس طرح تحقیق و تفحص از قوه قضائیه بوده ام. در این مدت هر جا که احساس کرده ام ذره ای از فساد وجود دارد به اندازه ای که فهمیده ام در برابرش ایستاده ام.  بفرمایید که فساد اقتصادی یعنی چه؟ فساد اقتصادی یعنی تبانی افراد فرصت طلب و سودجو با برخی از مسئولان حکومتی برای به یغما بردن اموال دولتی و عمومی. آقای دهقان! در مسیر ارائه طرح و مبارزه با فساد و مفسدان اقتصادی، فشار و تهدیدی برای شما وجود داشته که در تعدیل شما مؤثر بوده باشد؟ در مرحله طراحی و ارائه طرح ها فشارها کاملا" طبیعی است. در موضوع رسیدگی به اموال مسئولین، بنده فشار بسیار زیاد و سختی را تحمل کردم. در همین مجلس هفتم که نسبت به مجالس گذشته مجلس خوبی است ما به عینه دیدیم که چطور طرح اولیه ما را در موضوع رسیدگی به اموال مسئولین ذبح کردند. برای تصویب طرح مجبور شدیم با 140 نفر از نماینده ها تک به تک صحبت کنیم. اما این هنوز ابتدای مشکل ما بود چون که در کمیسیون حقوقی قضایی، افرادی حضور داشتند که تا بی نهایت مخالف این طرح بودند و نمی گذاشتند که این طرح تصویب بشود. با برخورهای لفظی جدی و چالش های سختی توانستیم در نهایت این طرح را به تصویب برسانیم. در صحن علنی هم ما خون دل خوردیم تا توانستیم طرح را تصویب کنیم. وقتی این طرح به شورای نگهبان رفت، برداشتی که شورای محترم نگهبان از این طرح کرد، تصویب نهایی آن را با مشکل روبرو ساخت و ما مجبور شدیم با تعدادی از اعضای شورا گفتگو کنیم تا راه حلی پیدا کنیم و امیدواریم در نهایت شورای نگهبان را قانع کنیم که این طرح را به تصویب برساند. اولین قدم مبارزه با مفاسد اقتصادی این است که دارایی های مالی و رژیم مالی مسئولین به شفافیت برسد. ما در همین قدم اول، مشکلات زیادی را در مجلس پشت سر گذاشتیم. در مرحله طرح ها، تهدید نشدیم، بلکه حمایت از ما کم شد. تهدید در جای دیگری بود که در فرصت مناسب اعلام می کنیم. با توجه به تجربه ای که در حوزه مبارزه با فساد اقتصادی و مفسدان مالی دارید، بزرگترین موانع موجود بر سر راه عملی و اجرایی شدن این پروژه ملی کدام موانع است؟ بزرگترین مشکل، کم ارادگی و بی ارادگی کسانی است که در زمینه مبارزه با فساد اقتصادی مسئولیت دارند. در حال حاضر، برای مبارزه با مفسدان اقتصادی، هم اراده در قوه قضائیه، هم اراده در قوه مجریه و هم در قوه مقننه ناقص است. اراده منسجمی در این سه قوه برای مبارزه با فساد اقتصادی وجود نداشته و الان هم اگر در جایی هست بسیار ناقص است. در قوه مجریه ما در دولت های گذشته اراده ای را برای مبارزه با فاسدان اقتصادی مشاهده نکردیم. در دولت نهم هم در بیان شاهد اعلام این اراده هستیم، اما در عمل چیزی را ندیده ایم. من نمی بینم که در طول این دو سال و نیم گذشته، دولت نهم قدمی را برای مبارزه با مفسدان مالی برداشته باشد. هر چند اصل شعارهای دولت نهم برای این مبارزه بسیار خوب هست، اما من در مرحله عمل و اجرا نمی بینم قدمی برداشته شده باشد. حتی در طرح رسیدگی به دارایی های مسئولین، نماينده دولت نهم نیامد که حتی یک حمایت کوچک از این طرح بکند. البته ناگفته نماند که نفس وجود خود آقای احمدی نژاد و لایه های اول و دوم مدیران ایشان بسیار خوب است و به نظر می آید که این مدیران هم مثل رئیس جمهور، ضد فساد باشند. در قوه مقننه هم هر چند مجلس هفتم با مجالس گذشته تفاوت چشمگیری دارد اما باز هم اراده مبارزه با فساد اقتصادی در آن ناقص و معمولی است. ولی با این حال، فساد در مجلس هفتم ناامن شد. زد و بندهایی که می شنیدیم در مجالس گذشته در مجلس صورت می گرفته و پرداخت هایی که مثلا" در مجلس ششم انجام شد و تعدادی از نماینده ها از شهرام جزایری پول گرفتند، این ها در مجلس هفتم ناامن شد. ارتباط های ناسالم مدیران اجرایی با نمایندگان مجالس گذشته در مجلس هفتم از بین رفت و یا دیده نمی شود و اگر هم وجود داشته باشد به شدت پنهانی است، اما این اصلا" کافی نیست و ما به عنوان نمایندگان قوه مقننه باید گام بلندتری را برای مبارزه با فساد اقتصادی برمی داشتیم، اما نتوانستیم. اگر ما چند نفر هم این موضوع را پیگیری نمی کردیم کس دیگری پیگیری نمی کرد. در قوه قضائیه هم هر چند گام هایی برای مبارزه با فساد اقتصادی برداشته شده و گام های خوبی هم بوده، بسیاری از قضات دلسوز و متعهد در قوه قضائیه هستند که ضد فساد عمل می کنند اما با این حال، پرونده ضعف عملکرد در مبارزه با فساد اقتصادی در قوه قضائیه سنگین تر از سایر قواست. همانطور که مقام معظم رهبری فرمودند اگر قوه قضائیه ما از سلامت، صلابت و استحکام برخوردار باشد، سایر قوای ما هم درست می شوند. هرچند در قوه قضائیه تلاش هایی برای مبارزه با فساد اقتصادی شده، اما آن طور که باید و شاید این امر در آن جا سامان پیدا نکرده. مهمترین نقص هایی که در دستگاه قضایی ما برای مبارزه با مفسدان اقتصادی وجود دارد چه نقائصی است؟  مهمترین نقصی که در قوه قضائیه درباره این موضوع وجود دارد عدم وجود اراده جدی است. در طول سال های گذشته به محض اینکه بحث مبارزه با فساد اقتصادی مطرح شده، قوه قضائیه به جای ارائه راه حل بلافاصله موضوع امنیت اقتصادی را یا از روی بی اطلاعی و یا از سر عمد مطرح کرده است؛ در حالی که امنیت اقتصادی در بطن و متن مبارزه با فساد اقتصادی است نه در مقابل آن. تنها با جدی گرفتن امر مبارزه با مفسدان اقتصادیست که امنیت اقتصادی ایجاد می شود. فساد اقتصادی، روحیه و انگیزه سرمایه گذاری را ناامن می کند. قوه قضائیه مسئول اقتصاد کشور نیست، بلکه مسئول امنیت کشور و به کار گیری قوه قهریه علیه مفسدان است. مشکل دیگری که در این رابطه در قوه قضائیه وجود دارد این است که همیشه در برخورد این قوه با مفسدان اقتصادی نوعی مسامحه دیده می شود. آقای دهقان! بسیاری از کارشناسان بر این باورند که قوه قضائیه برای قرار گرفتن در مسیر اصلی وظایف خود به ویژه وظایفی که در زمینه مبارزه با مفاسد اقتصادی و محاکمه مفسدان دارد نیاز به یک انقلاب درون سازمانی دارد. نظر شما چیست؟   در صورتی که انقلاب را "اصلاح بزرگ" معنا کنیم من هم با این نظریه موافقم. قوه قضائیه نیاز به یک اصلاح بزرگ در ابعاد مختلف دارد. البته این به معنای نابودی قوه قضائیه نیست. بسیاری از قضات مؤمن، فهیم و پاکدامن در قوه قضائیه مشغول انجام خدمت اند. قوه قضائیه فعلی ما متناسب و سازگار با طراز قانون اساسی، اندیشه های امام(ره) و شهید بهشتی و منویات مقام معظم رهبری نیست. فاصله قوه قضائیه یا این طرازها بسیار زیاد است. این اصلاح بزرگ باید از درون خود قوه قضائیه صورت بگیرد. این قوه باید از لحاظ مدیریتی و امکانات مالی و بودجه تجهیز و تقویت شود. اعتبار مالی و بودجه قوه قضائیه بسیار ضعیف است. این اصلاح بزرگ حتما" باید با کار فرهنگی همراه باشد. بعد از گذشت سال های سال از انقلاب اسلامی و بیش از 5 سال از فرمان هشت ماده ای رهبر انقلاب درمورد مبارزه با فساد اقتصادی، افق روشنی در کشور در این رابطه دیده نمی شود؛ به نظر شما مبارزه با فساد اقتصادی در ایران به بن بست رسیده؟ نمی توانیم بگوییم به بن بست رسیده چون تا زمانی که انسان های معتقد به اصل نظام و انقلاب و راه شهدا در این کشور هستند، هیچ بن بستی وجود ندارد. این انقلاب به همین راحتی به دست ما نرسیده که بخواهیم در مقابل یک مانع احساس بن بست کنیم. این نظام به راهش ادامه می دهد و آن دسته از مفسدان را که مثل موریانه و به نام مدیر و به اسم خدمت به مردم، اموال عمومی و دولتی را به یغما می برند از سر راه برخواهد داشت. تأثیر زد و بندهای سیاسی و تبلیغاتی در کمرنگ شدن پروژه مبارزه با فساد اقتصادی و تعطیل شدن آن تا چه اندازه بوده؟ من اصلا" اعتقاد ندارم که مبارزه با فساد تعطیل شده. در همین مجلس هفتم ما در هر جا اگر کوچکترین فسادی دیده ایم اعتراضمان برانگیخته شده. اما این کاملا" طبیعی است که زد و بندهای سیاسی و تبلیغاتی در کمرنگ شدن مبارزه با فساد اقتصادی تأثیر داشته باشد. فقط کسانی برای کمرنگ شدن مبارزه با فساد تلاش می کنند که هیچ اعتقادی به اصل نظام ندارند و گرنه این موضوع نباید به هیچ وجه کمرنگ بشود. مبارزه با فساد اقتصادی یکی از اصول مسلم انقلاب و نظام است. این همان بحثی است که رهبر انقلاب از آن با عنوان "پیوند قدرت و ثروت" یاد کرد و تاکید کردند که این پیوند باید از هم گسسته شود. شما تا چه اندازه به تأثیر پیوند قدرت و ثروت در به حاشیه راندن مبارزه با مفاسد اقتصادی معتقدید؟ این یک موضوع کاملا" بدیهی است. فساد اقتصادی یعنی همان پیوند قدرت و ثروت. فساد اقتصادی بدون پوند قدرت و ثروت صورت نمی گیرد. فساد اقتصادی یعنی این که افرادی سست عنصر و سست ایمان وارد حکومت و قدرت شده اند و چون زیاده خواه هستند با اصحاب ثروت بیرون از قدرت تبانی می کنند و بالعکس. پیوند قدرت و ثروت که ایجاد شد منجر به فساد می شود. البته باید مراقب باشیم که همه احزاب را متهم نکنیم چون که فعالیت سیاسی موضوعی واجب است. فقط یک حزب سیاسی ناسالم که انگیزه های غیرالهی دارد برای متوقف کردن مبارزه با فساد تلاش می کند. بعضی از طرح هایی که در رابطه با مبارزه با فساد اقتصادی در مجلس هفتم ارائه شد، آن چنان مورد حمایت قرار نگرفت و اگر تصویب هم شد به جایی نرسید. چرا؟  به نظر من مجلس هفتم به شدت متفاوت از گذشته بود و علیرغم این که ما در این مجلس برای تصویب بعضی طرح ها اذیت شدیم اما موفق شدیم آن ها را به تصویب برسانیم. این مجلس طرح اعلام اساسمی مفسدان اقتصادی ا تصویب کرد، طرح رسیدگی به دارایی های مسئولین را تصویب کرد، لایحه ارتقای سلامت اداری و مبارزه با فساد را تصویب کرد، لایحه منع دخالت کارمندان دولت در معاملات دولتی را تصویب کرد، طرح تحقیق و تفحص از قوه قضائیه را تصویب کرد و... بنابراین مجلس هفتم در امر نظارت بر دستگاه های اجرایی متفاوت از گذشته عمل کرده است. نگاه مجلس هفتم به مسائل یک نگاه همراه با نظارت بوده و هرجا کوچکترین مورد فسادی مشاهده شد صدایش درآمد و این قابل تحسین است. اما مجلس همه وظایفش را انجام نداد چرا؟ چون که ساختار مجلس غلط است و باید یک تحول ساختاری در آن صورت بگیرد. این مجلس، طراز مجلس مورد نظر قانون اساسی ما نیست. ما به تدریج از قانون اساسی فاصله گرفته ایم و یک مجلس دیگری متفاوت از آن چه قانون اساسی از ما می خواهد درست کرده ایم. این تقصیر نماینده‌ها نیست که طرح‌های مبارزه با فساد اقتصادی آن گونه که باید و شاید به سرانجام نرسیده اند، بلکه تقصیر ساختار مجلس است. مجلس باید از این وضعیت نجات پیدا کرده و ساختارش مطابق با قانون اساسی تغییر کند. نماینده های ما باید به جای تفکر منطقه گرا و حوزه انتخابیه ای تفکر ملی گرایانه و کلان پیدا کرده و نماینده ملت ایران باشند تا بتوانند کارهای بزرگ انجام دهند. 60 تا 70 درصد وقت و انرژی نماینده ها صرف حوزه های انتخابیه می شود و این اصلا" مطلوب نیست. بسیاری از کارها و وظایف شوراها بر دوش نمایندگان افتاده. رهبر انقلاب تأکید کردند که باید با "گلوگاه های فساد اقتصادی" مبارزه شود، آیا تصویر روشنی از گلوگاه های فساد اقتصادی در ایران وجود دارد یا نه؟ اگر این تصویر روشن وجود دارد پس چرا برخورد جدی صورت نمی گیرد؟ موضوع گلوگاه های فساد را وقتی مطرح می کنیم باد بدانیم که جایگاه هایی در کشور وجود دارد که خود این ها به صورت طبیعی فسادآور هستند. به عنوان مثال، "بزرگ بودن دولت" خودش فسادآور است. مسائل مربوط به مناقصه ها، مزایده ها، گمرک، تفاوت قیمت ها و یارانه ای بودن برخی از کالاها می تواند گلوگاه فساد اقتصادی باشد. حتی نوع برخورد ما با کارمندان و کاکنان دولتی، فسادآور است؛ کارمند دولتی به محض استخدام کر می کند که 30 سال تضمین شده و باید راحت باشد. بسیاری از کارکنان دولتی در کشور ما اصلا" کار نمی کنند. کارمندان ما چه کار بکنند و چه نکنند کسی کارشان ندارد پس آن ها هم وقتی می بینند آزادند کار نمی کنند. یکی از رؤسای ادارات می گفت این کارمندان من کار نمی کنند چون که همه شغل دوم دارند انگیزه کار کردن برای 500 هزار تومان ماهیانه را ندارند. همین خودش می تواند زمینه فساد اقتصادی باشد. مجلس هفتم برای جلوگیری از این موضوع، لایحه مدیریت خدمات کشوری را تصویب کرد. اصرار مجلس برای تصویب این طرح منجر به یک تحول اداری در کشور می شود. این به نوعی همان جلو گلوگاه های فساد را گرفتن است. کارمندی که کارش خوب است باید بماند و کارمندی که به وظایفش عمل نمی کند نباید ادامه کار بدهد. آقای دهقان! چه شد که مبارزه با فساد اقتصادی و مفسدان مالی، تبلیغاتی شد و در حد حرف و شعار باقی ماند؟ به نظر من طرح موضوع تبلیغاتی شدن مبارزه با فساد اقتصادی بیشتر از سوی مخالفین این مبارزه صورت می گیرد. مخالفین مبارزه با فساد دوست ندارند که حتی اسم این مبارزه هم بیاید. ما باید بین تبلیغاتی شدن مبارزه با فساد و رسانه ای شدن آن فرق بگذاریم. مخالفین وقتی می بینند این مبارزه، رسانه ای می شود فریاد می زنند تبلیغاتی شده برای این که حتی اسم آن هم مطرح نشوند و نگذارند کسی این موضوع را مطالبه کند. اما در مجموع، مبارزه با فساد در عین این که نیاز به رسانه ای شدن دارد ولی نباید تبلیغاتی شود.مردم باید مبارزه با فساد را مطالبه کنند، نمایندگان مردم هم باید اين امر را مطالبه کنند. مطالبه گری مبارزه با فساد نباید با تبلیغاتی شدن آن اشتباه شود. تبلیغاتی شدن مبارزه با فساد زمانی است که دستگاه های حکومت کاری در رابطه با فساد انجام نداده باشند اما به دروغ هیاهو کنند که کار انجام داده اند. درایران هم بعضی گوشه ها از پروژه مبارزه با فساد اقتصادی، تبلیغاتی شده اما زیاد نیست. آقای دهقان! چند نمونه از پرونده های به سرانجام رسیده و یا نرسیده مبارزه با فساد اقتصادی در کشور را نام می برید؟ پرونده های فساد اقتصادی در کشور زیاد هستند و در برخی موارد حتی مفسدان، اعدام هم شده اند و روزنامه ها هم بعضا" خبر آن را منتشر کرده اند. در تحقیق و تفحصی که ما از قوه قضائیه داشتیم تعدادی از این پرونده ها در اختیار گروه تحقیق و تفحص قرار گرفته و الان هم هست. ما می توانیم ده ها پرونده فساد اقتصادی را اعلام کنیم اما هنوز تصویب نهایی نشده اند و لذا اعلامشان قانونی نیست. سازمان بازرسی کل کشور در چند سال اخیر 120 مورد فساد اقتصادی را شناسایی و به دادگاه معرفی کرده. از این 120 مورد تعداد اندکی منجر به حکم شده.  سازمان بازرسی از این همه فساد اقتصادی، 120 مورد را در کشور شناسایی کرده و دادگاه تنها برای تعداد کمی از این 120 مورد حکم صادر کرده؛ همین جریان، روند مبارزه با فساد را در کشور نشان می دهد. پرونده فرودگاه پیام، پرونده شهرام جزایری و... نمونه ای از این پرونده ها هستند و روش برخورد با مفسدان اقتصادی را نشان می دهد. کاملا" مشخص است که شیوه مبارزه با فساد در ایران مطلوب نیست.   رهبر معظم انقلاب، بحث مطالبه مبارزه با فساد اقتصادی را از جنبش دانشجویی خواستند. به نظر شما جنبش آن قدر توانمند هست که بتواند این کار را انجام دهد؟   ببینید، به صورت طبیعی یک مدیر مایل نیست که اعلام کند زیر مجموعه‌اش فساد اقتصادی دارند و اگر هم اعلام کند، دیگران می‌گویند به جای اعلام این موضوع، این مشکل را حل کن. در مورد رهبر انقلاب هم شاید چنین نظری وجود داشته باشد و بگویند چرا اعلام می کنند و مشکل را حل نمی کنند؟ درست است که مسئول اجرایی کشور نیست، ولی رهبر است و همه مسئولان زیر دست ایشان هستند. باید توجه داشته باشیم که چرا رهبر انقلاب موضوع مبارزه با فساد اقتصادی را به تریبون کشیده و با عموم مردم مطرح کرده اند؟ این به این خاطر است که فساد اقتصادی آنچنان در کشور ریشه دوانده که بدون کمک افکار عمومی برطرف نمی شود. وقتی افکار عمومی در این جهت سوق داده شود مردم می توانند نماینده ضد فساد انتخاب کنند، می توانند رئیس جمهور ضد فساد انتخاب کنند و ضد فساد بودن یک شاخص برای انتخاب شود. افکار عمومی باید از افراد ضد فساد تجلیل کند و مفسدان را تقبیح کند. این باید یک فرهنگ عمومی شود. به نظر شما اگر مبارزه با فساد شاخص انتخابات شود، فضا برای عرض اندام افراد چند چهره و فرصت طلب باز نمی شود که برای جذب رأی خود را افرادی ضد فساد معرفی کنند و بعد از انتخاب شدن، آش همان آش باشد و کاسه همان کاسه؟  مردم باید از روی سابقه افراد آن‌ها را بشناسند. هر کس سابقه ای دارد.  یکی از ویژگی های تبلیغات، سردرگم کردن افکار برای عدم تشخیص حقیقت از واقعیت است. از طرفی، فکر می کنید در آن بحبوحه و تنگاتنگ تبلیغاتی- انتخاباتی، مردم فرصت شناسایی سابقه افراد را پیدا می کنند؟ اصل این حرف شما درست نیست. این ها دیگر حاشیه است. نمی شود که ما بحث مبارزه با فساد را مطرح نکنیم از ترس این که مورد سوء استفاده قرار بگیرد. ما نیاز به یک فرهنگ سازی در رابطه با فساد اقتصادی داریم و به خاطر همین است که مقام معظم رهبری این بحث را با مردم مطرح کرده اند. اما مردم چطور باید این کار را انجام بدهند؟ مردم برای انجام این کار احتیاج با پیشتاز دارند. چه کسی باید پیشتاز مردم باشد؟ جنبش دانشجویی. اما متأسفانه جنبش دانشجویی با وجود این که توان این پیشتازی را دارد ولی در این مدت بی حال و ضعیف عمل کرده. بخشی از جنبش دانشجویی مثل شاخه انحرافی دفتر تحکیم از مسیر اصلی منحرف شده و خواست مردم را پیگیری نکرده اند و الان هم پناهنده آمریکا شده اند و مواجب خودشان را از کاخ سفید می گیرند. بعضی گروه های دیگر از دانشجویان، ظرفیت لازم برای این کار را ندارند و نداشتند و درگیر حواشی شدند. گروهی دیگر هم که توان خوبی برای این کار داشتند نتوانستند خودشان را پیدا کرده و نتوانستند حد وسط مصالح نظام و مبارزه با فساد را پیدا کنند. این ها فکر کردند مصالح نظام در برابر مبارزه با فساد هست در حالی که مبارزه با فساد کاملا در راستای مصالح نظام است. بخش عمده جنبش دانشجویی چون فکر کردند مبارزه با فساد به نظام لطمه می زند در این راستا کوتاهی کردند. بنابراین جنبش دانشجویی نمره خوبی در رابطه با مبارزه پیگیر با فساد اقتصادی و پیشتازی در این عرصه ندارد. چرا تحقیق و تفحص از قوه قضائیه به سرانجام نرسید؟  ما نمی توانیم بگوییم تحقیق و تفحص از قوه قضائیه به سرانجام نرسیده. طرح تحقیق و تفحص از قوه قضائیه در سال 83 با 165 رأی در مجلس به تصویب رسید. از همان ابتدای تصویب این طرح، برخی از افرادی که در قوه قضائیه بودند و احساس می کردند که تحقیق و تفحص از قوه قضائیه به نوعی دامن آن ها را می گیرد، از خودشان ترسیدند و با این طرح مخالفت کردند. این ها پیش مسئولان عالیرتبه قوه قضائیه رفتند و ذهن آن ها را نسبت به تحقیق و تفحص بدبین و مغشوش کردند و این شد که آن ها عملا" اجازه تحقیق و تفحص را به ما ندادند. در حالی که مجلس یک نگاه مشفقانه و دوستانه به این موضوع داشت و هدفش شناسایی نارسایی های قوه قضائیه و کمک به این قوه برای رفع این نارسایی ها بود. مجلس در این طرح اصلا" با نگاه سیاسی پیش نرفت. در طول این سه سال هم حسن نیت خود را نشان داده و در چارچوب قانون عمل کرده. برخلاف برخی نمایندگان مجلس ششم که با اصل قوه قضائیه مشکل داشتند ما به هیچ وجه با اصل قوه قضائیه مشکل نداشته ایم و هدف فقط اصلاح این قوه بوده است. ما وقتی برای تحقیق و تفحص از قوه قضائیه با مانع روبرو شدیم اطلاعات مورد نیاز را از دستگاه های مرتبط با قوه قضائیه و قضات مؤمن و ضابطین قوه گرفتیم. گفت و گو از :محمد صادق زمانی


کد مطلب: 23037

آدرس مطلب: https://www.jahannews.com/analysis/23037/باواقعيت-بيشتر-آشنا-شدم

جهان نيوز
  https://www.jahannews.com