هر وقت برای صحبت پیش حاج دستواره می رفتیم، از چهره اش می فهمیدیم که خسته است و شب گذشته، کامل نخوابیده است. همیشه بیرون از سنگر می خوابید.

به گزارش جهان، سید محمد رضا دستواره (نفر سمت چپ) به سال 1338 ه.ش در جنوب تهران متولد شد. وی بیست سال بعد در کردستان به جمع پاسداران تحت امر حاج احمد متوسلیان پیوست و از آن پس از شاگزدان و نیروهای پا به کار آن سردار دشمن شکن درآمد. دستواره از بنیانگذاران لشکر 27 محمد رسول الله (صلوات الله علیه) به شمار می رود و در نهایت به تاریخ 13/4/1365 طی عملیات  کربلای 1 ، در حالی که جانشینی فرماندهی لشکر 27 را بر عهده داشت به شهادت رسید.



هر وقت برای صحبت پیش حاج دستواره می رفتیم، از چهره اش می فهمیدیم که خسته است و شب گذشته، کامل نخوابیده است. همیشه بیرون از سنگر می خوابید. در عملیات والفجر 8 در فاو، دیده بانمان خبر داد که دشمن طی تغییر و تحولاتی قصد حمله دارد. وقتی رفتیم این جریان را به شهید دستواره بگوییم، بیرون از سنگر خوابیده بود. به یکی از همرزمانم گفتم که چرا حاجی بیرون از سنگر خوابیده، ممکن است بر اثر اصابت خمپاره های دشمن آسیبی به او برسد. بیدارش کردم و گفتم: حاجی چرا اینجا خوابیده ای؟ وقتی بیدار شد، سوالم را با این قطعه شعر جواب داد :

گرنگهدار من آن است که من میدانم      شیشه را در بغل سنگ نگه می دارد
راوی : رضایی، همرزم شهید دستواره