اين سياستمداران و فوتباليست‌هاي تازه به دوران رسيده كه پول، هويتشان را ضايع كرده، مالك پرسپوليس نيستند. مالك پرسپوليس همين مردمي هستند كه سالي يكبار هم پايشان به هتل و رستوران باز نمي‌شود. با كم و نداري خود مي‌سازند اما مهربان و بسيار عاطفي هستند.

به گزارش جهان لیلی محسنی در الف نوشت:

ديروز در ميان ده هزارنفري كه به آزادي رفته بودند، دو اقليت، با حداكثر تفاوت در ظاهر و انگيزه و دغدغه، قابل تمييز بود.

اقليتي دانشجو و اقليتي ليدر.

اقليت دانشجو به انگيزه حمايت از مردم مظلوم بحرين به آزادي رفته بودند تا صداي حمايت از اين شيعيان مظلوم را به گوش جهان برسانند شيعياني كه دو ماه است به شديدترين وجه سركوب مي‌شوند و اخبار وحشي‌گري‌هاي نظاميان سعودي و آل خليفه عليه آنها در هيچ رسانه بين المللي منتشر نمي‌شود.

اقليت دوم، افرادي بودند كه از باشگاه پرسپوليس پول و خط مي‌گيرند تا تماشاگران (اكثريت حاضر) چه شعاري بدهند، عليه چه كسي و چه چيزي شعار بدهند يا ندهند.

اقليت دانشجو قصد داشت ضمن حمايت از پرسپوليس و نماينده ايران، صداي مظلوميت مردم بحرين را از طريق تلويزيون به گوش و چشم مردم عربستان و ديگر مسلمانان منطقه برساند.

اقليت ليدر تحت امر مديران پرسپوليس، با شعار «فوتبال را سياسي نكنيد»، عليه اقليت دانشجو موضع گرفتند و نيروي انتظامي هم دانشجويان را محاصره و سركوب و مضروب و خفه كرد.

جداً خواست مديران و ليدرهاي پرسپوليس اين است كه فوتبال سياسي نشود؟

اگر فوتبال سياسي نبود، آيا بازهم حبيب كاشاني مدير عامل پرسپوليس بود و باشگاه چنين تركيبي از هيات مديره را داشت؟

مهمترين مشخصه و امتياز پرسپوليس، مردمي بودنش است.

مردم ايران، يعني اكثريت قشر متوسط و پايين شهر و شهرستاني ها و روستايي ها كه نوع دوست، مسلمان، مهربان، با عاطفه و احساسي هستند نه آن كساني كه بنز ۲۰۰ميليوني سوار مي شوند و در رستورانهاي ۵ ستاره غذا مي‌خورند.

اين سياستمداران و فوتباليست‌هاي تازه به دوران رسيده كه پول، هويتشان را ضايع كرده، مالك پرسپوليس نيستند. مالك پرسپوليس همين مردمي هستند كه سالي يكبار هم پايشان به هتل و رستوران باز نمي‌شود. با كم و نداري خود مي‌سازند اما مهربان و بسيار عاطفي هستند.

چه فاصله عميقي است ميان زندگي و دغدغه‌هاي مردم عادي و مالكان واقعي پرسپوليس با روحيات و دغدغه‌هاي مديران و مسوولان فعلي پرسپوليس.

چه فاصله عميقي است ميان دغدغه ها و انگيزه‌هاي دانشجويان با غيرت و مظلومي كه ديروز در آزادي كتك خوردند با ليدرهاي گردن كلفت و مواجب بگيري كه منويات مديران پرسپوليس را اجرا كردند.

آقاياني كه از بركت رفاقت با رئيس جمهور به هيات مديره پرسپوليس منصوب شده ايد و حالا مي گوييد فوتبال سياسي نيست! فراموش نكنيد كه دل مردم متدين ايران از سركوب مظلومانه بحريني ها بدست سعودي ها مجروح است. براي مردم ايران، فوتبال و سياست و دين و اجتماع و اقتصاد همه در هم آميخته است. اين شما هستيد كه فوتبال را سياسي كرده ايد. از نظر مردم ايران، حمايت از مظلومان بحرين، با فوتبال و ديانت و زندگي اجتماعي، پيوندي عميق خورده است.

مديران تازه به دوران رسيده پرسپوليس! اگر براي شما فوتبال يعني سفر خارجي و ماشين گران قيمت و هتل و رستوران وي آي پي و پاداش چند ده ميليوني آخر سال؛ از نظر مردم ايران، فوتبال يعني غيرت، صميميت، صفا، احساسات، اشك، شادي، همدردي، همبستگي ملي، نوع دوستي، زمين خاكي و فوتبال. اين شماييد كه فوتبال را سياسي مي كنيد نه مالكان اصلي پرسپوليس.

اگر غيرت شما آنقدر نم كشيده كه سعودي ها شما را در فرودگاه هايشان چند ساعت معطل مي كنند اما شما جرات نداريد در تهران حركتي كنيد كه به قباي عربهاي شكم گنده بر بخورد، پرسپوليسي نيستيد. اولين مشخصه پرسپوليسي بودن مردمي و با غيرت بودن است. پرسپوليس مال مردم ايرن است و در فرهنگ مردم ايران، غيرت، مردانگي، صميميت، نوع دوستي و پهلوان منشي، حرف اول را مي زند.

آقايان هيات مديره و مسوولان پرسپوليس! اين باشگاه مال مردم ايران است. مردم سرمايه اصلي پرسپوليس هستند. پول و شهرت و هتل و رستوران ۵ ستاره و سفرهاي پي در پي خارجي و وي آي پي، مال خودتان ولي هويت مردمي پرسپوليس را از اين باشگاه نگيريد.

پرسپوليس باشگاه مرفهين بي‌درد نيست، باشگاه مردم ايران است.