کیهان نوشت:اظهارات پريشب رئيس جمهور درباره بدحجابي و مبارزه نيروي انتظامي با مفاسد اخلاقي و اجتماعي تحت عنوان امنيت اخلاقي و اجتماعي، انتقادبرانگيز شد.
احمدي نژاد در گفت وگوي مستقيم شبكه يك سيما منتقدان بدحجابي برخي خانم ها را مورد خطاب قرار داد و گفت: آنها بايد خود را اصلاح كنند وقتي نابساماني هاي اخلاقي پيش مي آيد همه مقصرند و مردها بيشتر از همه.
رئيس جمهور اضافه كرد: باور ما اين است كه هر كجا زن به صورت گسترده وارد شد اجتماع آنان بسيار سالم تر، صحيح تر و اخلاقي تر است. عده اي در هر دوره اي هرچند ماه مي خواهند جنجالي در كشور برپا و برخورد كنند كه بنده در همين جا به صراحت اعلام مي كنم كه ما مطلقا و از بنياد با اين موضوع مخالفيم.
احمدي نژاد تاكيد كرد: البته اين بدان معنا نيست كه ما از عده اي كه بطور سازمان يافته بخواهند مشكلات اخلاقي را در جامعه گسترش دهند، چشم پوشي كنيم بلكه بايد با كار اطلاعاتي و شناسايي و قانوني آنها را بازخواست و مجازات كنيم.
وي افزود: برخي ها مي گويند بايد امر به معروف كنيم و اين حرف درستي است اما قبل از امر به معروف بايد پديده اي در جامعه تبديل به معروف شود و وقتي معروف شد و عموم جامعه گفتند اين كار خوبي است با روش درست به او مي گوييم اين موضوع را رعايت كند. اما اگر كسي اصرار دارد سازمان يافته و با وصل به بيگانه ذهن جواني را تخريب كند، كارش جداست.
احمدي نژاد گفت: محال است فردي، شخصيت كسي را تخريب كند و او حرفش را بپذيرد. بايد با ادبيات امروز با نسل خود حرف بزنيم و مفاهيم مكتب را با بيان امروز منتقل كنيم.
رئيس جمهور گفت: اينها ربطي به دولت ندارد و دولت واقعا در اين مسائل دخالتي ندارد؛ ما اينها را توهين مي دانيم كه زن و مردي در خيابان راه بروند و كسي بيايد بگويد نسبت شما چيست. هيچ كس حق ندارد در اين مورد سؤال كند، اين به معناي آن نيست كه ما نابساماني هاي اجتماعي را نمي بينيم و يا نبايد اصلاح كنيم بلكه مي گويم اين روش، روش درستي نيست. اينها مال دولت نيست و آنها را قبول نداريم و تا آنجايي كه بتوانيم برخورد و كنترل مي كنيم.
درباره اين بخش از مصاحبه رئيس جمهور بايد متذكر شد اولا وقتي معروفي در حال خدشه و فراموشي يا منكري در حال غلبه است، امر به معروف و نهي از منكر تكليف است و نمي توان با اين توجيه كه معروف،معروف نشده، دست از امر به معروف و نهي از منكر كشيد ضمن اينكه براي اكثريت قاطع ملت ايران حجاب و عفاف يك معروف مسلم و بدحجابي و بي عفتي، يك منكر بزرگ است. ثانيا كار فرهنگي و ارشادي تناقضي با برخورد با مفاسد اخلاقي و اجتماعي متجاهرانه ندارد و به نام كار فرهنگي نمي توان اجراي قانون و پاسداري از مرزهاي امنيت اخلاقي و عفت عمومي را تعطيل كرد يا پاسداران اين مرزها را نكوهش نمود. اگر هم در اجراي قانون خطا و خللي ديده شد نمي توان اصل قانون را تعطيل كرد و از مجريان و ضابطان خواست به خاطر آن خطاها، اساسا تكليف و مسئوليت خود را تعطيل كنند. ثالثا تجاهر و تظاهر به فساد در خيابان -حريم عمومي- با حريم خصوصي متفاوت است. كسي نمي تواند از حريم خصوصي افراد سؤال كند اما اگر عناصر قانون گريز و هنجارشكن اصرار بر ارتكاب بزه هاي اخلاقي و اجتماعي كردند، نه تنها بازخواست كه در چارچوب قانوني بايد مجازات هم كرد.
رابعاً برخورد با اين نابهنجاري هاي سازمان يافته اتفاقا از جمله مسئوليت هاي حاكميتي دستگاههاي دولتي است و اين بيان كه ما دخالتي نداريم، نه تنها رافع مسئوليت نيست بلكه خدمات و تلاش هاي دولت خدمتگزار در ساير حوزه ها را نيز زير سؤال مي برد.
طبيعي است كه بين مقولاتي مانند ارشاد، امر به معروف و نهي از منكر، تذكر و مبارزه با جرايم اخلاقي و اجتماعي تفاوت هاي مرحله اي وجود دارد و هر مرحله داراي مقتضيات و لوازم خود است اما اين تفكيك نمي تواند توجيهي براي تعطيلي همه اين تكاليف قانوني و شانه خالي كردن از بار مسئوليت باشد. ضمن اينكه به نظر مي رسد متاسفانه برخي مشورت هاي غلط در اين زمينه به رئيس جمهور محترم داده مي شود كه با بنيان اسلامي و انقلابي تفكر ايشان در تضاد است. برخي گمانه ها حاكي از آن است كه جرياني مي كوشد به ايجاد بدگماني ميان علما و متدينين با رئيس جمهور خدمتگزار دامن بزند و نتيجه اين بدگماني را در آغوش فتنه گران بريزد.