هر چند در طول پخش این سریال و پرداخت به ارزشهای اصیل ایرانی -اسلامی، مبارزه با مفاسد اقتصادی و رفاه زدگی باعث تلو تلو خوردن برخی شد تا یا خود دست به قلم شوند و یا برخی را دست به قلم کنند!

جهان-سرویس فرهنگی:
 
از مدتی قبل مجموعه ای تلویزیونی با نام " به کجا چنین شتابان " به کارگردانی "ابوالقاسم طالبی "از دو شبکه تلویزیونی در حال پخش است، مجموعه ای که توانست مخاطبان بی شماری را با خود همراه کند و گوی سبقت را از سایر رقیبانش برباید، اما نکته ی قابل تامل و متمایز کننده سریال ، نگاه خاص و ایدئولوژیک خالقان اثر و در ادامه نحوه اجرا و انتقال این نگاه است . 

داستان اين سريال درباره افرادي است كه به يك شبه ره صد ساله طي‌كردن مي‌انديشند و به بهايي كه در قبال آن مي‌پردازند، توجهي ندارند. 

در این مبحث در نظر نداریم خیلی به بررسی ساختاری این سریال و قاعدتا ضعفهای تکنیکی آن که جز لاینکف سریالهای تلویزیونی است بپردازیم، که البته در این سریال ضعف فیلمنامه و شخصیت پردازیهای ضعیف آن،مشهود تر از سایر ضعفهای سریال است.

اما شاید برای اولین بار است که تلویزیون سعی کرد با ساخت سریال "به کجا چنین شتابان" نگاهی موشکافانه به معضلات اساسی جامعه که اتفاقا در بسیاری از سریالهای تلویزیونی دیده نمی شد و یا  نگاهی گذرا به آن بود، داشته باشد؛ که شاید به دلیل محافظه کاریها و یا کج سلیقگی های برخی از دست اندرکاران تلویزیون بوده است.

کسانی که سریال را دنبال کرده باشند حتما متوجه شده اند که طالبی توانست تا حد امکاناتش به موضوعاتی همچون تاثير ماهواره و بازي‌هاي رايانه‌اي روي كودكان، دروغ بودن هولوكاست، تاثير مال حرام روي زندگي شخصي، مافياي اقتصادي، فساد بانك‌ها، رسانه‌هاي مافيايي، ساده زيستي و رفاه زدگي، بلوغ زودرس، قانون‌گرايي تمام نهادها، مطالعه، احترام به والدين و نحوه برخورد پدر و مادر به فرزندان، عشق هاي ماتيكي، تمجيد از ارزش‌ها و اسطوره‌هاي ايراني-اسلامي و... بپردازد.

 موضوعاتی که متاسفانه خط قرمز صدا و سیما به حساب می آمد! اما دردهای آشکار جامعه بود.بیان ساده،جذاب و صادقانه معضلات جامعه آنهم از زبان هنرپیشه هایی که توانمندی هنریشان را در این سریال به تصویر می کشیدند و نه چشم و ابرو و....!باعث شد تا این سریال میهمان خانه های میلیونها ایرانی باشد؛و گاهی خالق اثر چنان بی پیرایه به کنکاش در معضلات پنهان و آشکار جامعه می پرداخت که منجر به شکایت از او هم شد.

هر چند در طول پخش این سریال و پرداخت به ارزشهای اصیل ایرانی -اسلامی، مبارزه با مفاسد اقتصادی و رفاه زدگی باعث تلو تلو خوردن برخی شد تا یا خود دست به قلم شوند و یا برخی را دست به قلم کنند!

باید به این نکته توجه داشت که نگاه فیلمساز به معضلات و مشکلات جامعه ایرانی؛ به سبقه روزنامه نگاری طالبی بر می گردد و نگاه ژورنالیستی او، تا موشکافانه آنچه که در جامعه دیده و دغدغه وی بوده را به تصویر بکشد.همانطور که "یونس"نمادی از جوانان جامعه است و نگرانی خالق اثر از مسیر پیش روی آنها، محور قصه فیلم شده است.

طالبی با ساخت این سریال و استفاده از هنرپیشه های گمنام اما توانمند و هنرپیشه های شناخته شده به اصطلاح غیر گیشه ای! نشان داد که راه جذب مخاطب در سیما چشم و ابرو و ....نیست.سریالهایی در میان مخاطب جا پیدا می کند که برآمده از دل مردم باشد و دغدغه آنها و دغدغه واقعی فیلمسازش.

اما ذکر یک نکته لازم است که در طول این سریال بطور مکرر شاهد سیگار کشیدن بطور مکرر و در برخی قسمتها شرابخواریهای مداوم هنرپیشگان آن بودیم؛ که البته پرداخت به نکات منفی این ناهنجاریهای اجتماعی حرکتی پسندیده بود،اما نباید فراموش کرد که اصرار بر این منکرات گاهی منجر به نتیجه معکوس خواهد شد و به نظر می رسد این نکته از چشمان ابوالقاسم طالبی بدور مانده است!